پست‌ترین نوع تملق و كاسه لیسی‌ها را شنیده و دیده بودیم اما سطح جبین سایی نشریه‌ای بنام «افغانستان تایمز» (شماره ماه می۱۹۹۴) مقابل رژیم ایران توانست ما را شگفت‌زده سازد. تصور میكردیم یكچنین خفت و خواری فقط از كسانی چون آن نویسنده‌ای بیسواد و هرزه‌ی «افغان ملت» ساخته است كه در برابر مالش گلبدین میخواهد شرافت سیاسی سوسیال دموكراتها معروف به افغان ملتی را برباد دهد.
ولی گویا ما اشتباه میكردیم. هستند كسانی كه نه تنها دست آن نویسنده مفلوك و مزدور «افغان ملت» را از پشت بسته بلكه از سینه زنان رسمی و علنی رژیم ایران مثل حزب وحدت هم پیشی گرفته است.
چنانكه خوانندگان ما آگاهند، «پیام زن» غیر از انتشار ضمیمیه‌ی شماره ۳۶-۳۵ بنام «خیرخواهی مردم افغانستان یا مشاطه‌گری رژیم ایران؟» مطلبی هم با عنوان «تل سیاه داغ سیاهی بر جبین رژیم ایران» در آن شماره آورده بود. و همین موجب شده كه ناشر «افغانستان تایمز» مطلب «تهمت است یا حقیقت؟ الله نخواهد كه حقیقت داشته باشد!» را به عنوان به اصطلاح مكتوب سرگشاده چاپ و آن را در مقام خاكسارترین و عزت باخته‌ترین ثناگویان رژیم ایران به «جلالتمآب جناب رئیس جمهور دولت برادر و مسلمان ما» تقدیم داشته است تا «توجه حضور شان را جلب و چند ساعت از وقت گرانبهای شان را در زمینه احوال مهاجرین افغان وقف دارند»! میدانیم كه دیدن این كلمات و كل تملق نامه‌ی كثیف «افغانستان تایمز» دل هر هموطن نجیب ما را بهم میزند ولی چاره‌ای نبود جز اینكه آن را بطور كامل نقل كنیم تا خوانندگان دریابند چگونه افرادی بس حقیر میكوشند با دون‌صفتی و مجامله‌های تهوع‌آور خود در برابر رژیم ایران اعتقاد، اعتبار و موضع اساسی دیگران را مخدوش سازند.