شکنجه اسراییلی: ادرار بر زندانیان فلسطینی، زنده به گور کردن و ضرب و شتم بیماران

شکنجه وحشیانه صهیونیست‌های اسراییل

زندانیان آزادشده فلسطینی به «میدل‌ایست آی» گفته‌اند که چگونه زندانبانان اسراییلی با آنان «مانند حیوان رفتار می‌کردند» و برخی را «به‌ طرز وحشیانه‌ای تا حد مرگ شکنجه می‌دادند».

سربازان اسراییلی زندانیان فلسطینی را در کفن پیچانیده و زنده‌به‌گور می‌کردند. هنگامی که آنان بر اثر خفگی قریب به مرگ می‌شدند، جریان کمی از هوا را باز می‌ساختند تا زنده بمانند، و عین عمل لحظاتی پس دوباره تکرار می‌شد. این از معدود موارد شکنجه‌های جانفرسایی است که مقامات اسراییلی بر بازداشت‌شدگان فلسطینی اعمال کرده‌اند.

خالده جرار؛ سمبول مقاومت و صلابت فلسطین

خالده جرار؛ سمبول مقاومت و صلابت فلسطین

خالده جرار زن مبارز، نویسنده و عضو رهبری «جبهه خلق برای آزادی فلسطین» اسیری در شکنجه‌گاه‌های رژیم خون‌آشام صهیونیست بود که اخیرا در تبادله با گروگان‌ها آزاد گردید. او متولد ۹ فبروری سال ۱۹۶۳ در شهر نابلس کرانه باختری، لیسانس‌اش را در رشته اداره و تجارت و ماستری را در «دموکراسی و حقوق بشر» از پوهنتون بیرزیت دریافت کرده است. خالده جرار که از سال ۱۹۹۴ الی ۲۰۰۶ منحیث مدیر انجمن حمایت از زندانیان و حقوق بشر «الضمیر» فعالیت داشته است، در سال ۲۰۰۶ به‌عنوان نامزد «جبهه خلق...» به پارلمان فلسطین راه یافته و ریاست کمیسیون امور زندانیان را بر عهده گرفت. و نیز عضو کمیته ملی فلسطین برای پیگیری دوسیه‌های زندانیان در محکمه بین‌المللی جرایم است.

فوران خشم و انزجار در مقابل نسل‌کشی غزه

آرون بوشنل و سامویل مینا و نسل‌کشی غزه

یک سال از آغاز نسل‌کشی دهشتناک غزه توسط رژیم صهیونیستی اسراییل گذشت. در این مدت ارتش جنایتکار اسراییل ۳۶۵۴ مورد قتل‌عام انجام داد که در نتیجه طبق آمار رسمی ۴۱۸۷۰ فلسطینی شهید و دههاهزار تن دیگر ناپدید اند. اما ۹۹ کارمند صحی امریکایی که داوطلبانه در غزه خدمت کردند، طی نامه سرگشاده عنوانی کاخ سفید تعداد واقعی قربانیان را ۱۱۸۹۰۸ تن (۵/۴ درصد نفوس غزه) ذکر کرده اند. بر اساس آمار «اداره دفاع مدنی در نوار غزه» ۲۰۰۰۰۰ واحد مسکونی با استفاده از ۸۵۰۰۰ تن مواد منفجره که معادل شش بمب هیروشیما است، تخریب شده‌اند. ۳۱۳۰ کیلومتر شبکه برق، ۳۳۰۰۰۰ متر شبکه آب، ۶۵۵۰۰۰ متر شبکه فاضلاب، و ۲۸۳۵۰۰۰ متر شبکه جاده و کوچه تخریب شده است.

داکتر امریکایی رضاکار در غزه: «تک‌تیراندازان اسراییلی عمدا کودکان را هدف قرار می‌دهند»

داکتر مارک پرلمَتر

فلسطین، این سرزمین غسان‌کنفانی‌ها، محموددرویش‌ها و لیلا‌خالدها، بیش از هفت دهه می‌شود که شجاعانه میرزمد، و هرباری که صهیونیزم همدست با امپریالیزم امریکا و شرکا تلاش به ریشه‌کنی درختان زیتون‌اش می‌کند، این درختان ستبر دوباره جوانه می‌زنند.

۷ اکتوبر، نیز حاکی از همان جوانه‌زنی دوباره بود. هجوم وحشیانه و نازی‌وار اسراییل به مردم غزه وجدان‌های بیدار جهان را تکان داده است. هرچند دم و دستگاه اسراییل، امریکا و شرکای جرم سعی می‌ورزند این جنگ ناعادلانه را جنگی میان «اسراییل قربانی» و «حماس مهاجم» ترسیم کنند اما واقعیت طور دیگری‌ست: این جنگ میان اسراییل اشغالگر و ملت زخم‌خورده فلسطین است؛ جنگ میان صهیونیزم و کودکان فلسطینی است که تا هنوز کارت تولد شان گرفته نشده کارت مرگ شان صادر می‌شود؛ جنگ میان عساکر متجاوز اسراییلی و زندانیان آزاده‌ی فلسطینی؛ جنگ اسراییل استیلاگر برضد زن، مرد، کودک، شفاخانه‌ها، مکتب‌ها و تمام هست و بود فلسطین؛ جنگ انسان‌ها، هنرمندان، روشنفکران، داکتران، محصلان باشرف و آزاد‌اندیش مدافع ستم‌کشان فلسطین علیه دولت‌ها، رسانه‌ها، شخصیت‌های حامی دولت فاشیستی اسراییل و در راس آن نتانیاهو؛ جنگ کودکان بی‌دفاع فلسطینی که گلوله بر سر شان شلیک می‌شود برضد ارتشی مجهز با توپ، تانک، طیاره، اسلحه و مهمات امریکا، انگلیس و دیگر دولت‌های غربی...

مرگ آخر واصف باختری ... و سگ‌هایی که هیچگاه شتر نشدند!

مرگ آخر واصف باختری

... و سگ‌هایی که هیچگاه شتر نشدند!



واصف مطلوب و واصف مقلوب

واصف باختری در امریکا مرد! لاکن این خبر برای ما و کلیه دوستداران ادبیات خنجرآسا بر حنجره‌ی جلاد، نه تازگی داشت و نه اهمیت چون او قبلا با پشت کردن به سازمانی انقلابی و آغوش گشودن به دشمنان، ناقوس دردناک مرگ خود را به صدا درآورده و ما را در اندوهی بیکران غرق کرده بود. اما برای دلدادگا‌ن بی‌عار و سازشکارش، زمینه کارزار نوحه‌سرایی فراهم شد تا در شرایطی که زیرچشم امریکا و متحدان، طالبان روح و جسم مردم ما را جویده و افغانستان دریده می‌شود، در شرایط ضعف و حتی خلا نیرویی امیدآفرین، اعلام نمایند که دنیای آنان کماکان ادامه ترسیم اعجوبه‌ای استثنایی از واصف می‌باشد بدون مطلقا کوچک‌ترین اشاره به لکه‌های سیاسی او و تحلیل و عبرت از آنها.

ما در مبارزه علیه ز‌ن‌ستیزی، گریزاندن و اغوای جوانان از تفکر ترقی‌خواهانه، ترویج بی‌سابقه‌ی ایده‌ها و فرهنگ مسلط ارتجاعی و امپریالیزم دوستانه‌ی جهادی، واصف را از عرش پایین آورده و کیش‌تراشی برای او و سیاست‌اش را به روی مریدانش زدیم لیکن توفیق قابل اعتنایی نیافتیم.