
همپای به شمار افتادن روزهای عمر رژیم دست نشانده، بسیاری از سردمداران آن بخاطر احساس لرز و وحشت از روزیكه مورد تعقیب مردم قرار خواهند گرفت، یكی پس از دیگری تلاش میكنند از طریق این و آن رادیو یا روزنامه گریسته و ادعای بیگناهی نمایند. ولی برخیها درین زمینه سفیهانهتر و احمقانهتر از آن سخن میگویند كه «ترحم» جلب كرده و از نفرت بیكران مردم نسبت به خود بكاهند. از آنجمله است سلطانعلی خان كشتمند كه در ۶ جنوری ۱۹۹۲ در پروگرام فارسی بیبیسی فرصت را غنیمت شمرده و گفت: «خوشبختانه دست من به خون هیچكس آلوده نیست»!