
مردم فراه با آن که بخصوص در اضافهتر از چهار دهه گذشته تحت فشار چند لایه اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی و... قرار داشته و همانند باشندگان سایر ولایات هرگز طعم آزادی، رفاه و بهروزی را تجربه نکردهاند اما از دو سال بدین سو تحت تسلط جانیان طالب، این مصایب مضاعف گردیده و اهالی تنگدست و محروم این ولایت که عمدتا کارگر روزمرد و یا کشاورز اند، درگیر سه فشار (روانی، اقتصادی، خشکسالی) همچو سه بلای مدهشی دیگر نیز گردیدهاند. البته از رشوه و فساد گسترده تا مالیههای سرسامآور و زورگوییهای قومندانان و مقامات طالب، این گوشهای از ترسیم روزگاری است که مردم ستمکش فراه آن را تجربه میکنند.
اگر به طور اجمالی به این سه بلای تباهکن طالبی و طبیعی که هستی باشندگان فراه را برباد داده بپردازیم، چنین خواهد بود: