دو سال قبل، کابوس برگشت طالبان مردمی از چندین دهه بدین‌سو خیانت‌زده و اخوان‌گزیده ما را فرا گرفت. افغانستان در این روز دوباره با دستان خونپر امپریالیزم امریکا و غرب از چنگ پلشت نوکران جهادی و تکنوکرات‌اش گرفته شده و بر دهان درندگان طالبی گذاشته شد. دقیقا همان اتفاقی افتاد که «جمعیت انقلابی زنان افغانستان» (راوا) سال‌ها قبل در اعلامیه‌ای (۶ ثور ۱۳۹۸) نگاشته بود:

«وقتی طالبان به صورت مشترک یا مستقل به حکومت برسند، چنانچه سیاف در سال‌های خون و خیانت جهادی‌ها گفت کابلِ کافر باید بسوزد، با تکیه بر امربالمعروف و سایر نهادها و فرامین خود از زنان و مردان پیر و جوان به سختی انتقام خواهند گرفت.»

ایران ملتهب است، شهر و کوی و برزن شاهد قیام سرتاسریست. زنان، مردان، جوان و پیر به خیابان‌ها آمده اند و خواستار برچیدن قطعی بساط دیکتاتوری هستند. قتل مهسا امینی (ژینا) دختر کردستانی بهانه و انگیزه‌ای شد برای برپایی مردم بجان رسیده از ستم و جنایتکاری. مهسا رمز اتحاد، نماد تغییر و آزادی ایرانیان شد.

از همه مهم‌تر ایستادگی حماسی خواهران ایرانی ما در پیشاپیش اعتراضات، مایه دلگرمی و مباهات بیکران ماست. ما به این باوریم که جنبش کنونی در ایران با حضور زنان، محصلان، کارگران، معلمان و دیگر اقشار تحت ستم قوی‌تر از بهار عرب است که خزان ایران و خاورمیانه را به بهار دلاویز بدل خواهد کرد.

از نصب دوباره گرگان طالبی بر ارگ کابل یک سال گذشت، همانگونه که قابل پیشبینی بود زنان و دختران نخستین قربانیان این وحوش جانی بودند. زنان در تمامی عرصه‌های زندگی تحت فشارهای خردکننده و ضدانسانی قرار گرفتند، اما نشان دادند که دیگر هیچ نیرویی قادر نیست با تحمیل افکار ارتجاعی، آنان را در کنج خانه اسیر گرداند. زنان افغانستان با برافراشتن پرچم مبارزه علیه طالبان، دور تازه‌‌ای از پیکار آزادیخواهانه و عدالت‌طلبانه را به نام خویش رقم زدند؛ از روزهای نخست ورود ددمنشان طالبی بپاخاسته و بی‌هراس از تفنگ و شلاق‌، دست به اعتراضات شجاعانه زدند؛ سرکوب، تهدید و تحقیر شدند اما همچنان می‌رزمند.

زنان افغانستان که با خیانت و جنایات بیست‌ساله امریکا، ناتو و غلامان افغان شان در چنگال زن‌ستیزترین و ضدبشری‌ترین گروه تاریخ وطن ما اسیر گشته اند، روزگار پرادباری بسر کرده و وضعیت گواه بر آنست که بار دیگر جهان آنان را کاملا به فراموشی بسپارد. در آستانه روز جهانی زن انتظار می‌رفت که کارزار وسیعی در حمایت از زنان افغان شکل گیرد اما تحت تاثیر بحران اوکراین و تخاصم ابرقدرت‌های جنگ‌افروز بار دیگر قضیه افغانستان و بخصوص زنانش با بی‌تفاوتی کامل مواجه شده است.