قبل از آن که تیغ نامردان به گلوی تان رسد، خود تیغ برکشید!

در چند سال اخیر تحت قیمومت امریکا/ناتو و دولت دست‌نشانده شان کشور ما به خطرناکترین مکان دنیا برای زنان مبدل شده است. سنگسار و دره‌زدن زنان در ملاء عام، کشتن و سوزانیدن دختران جوان توسط شوهر و فامیل شوهر، خودکشی، تیزاب‌پاشی، تجاوز جنسی، لت و کوب، ازدواج اجباری و ده‌ها مورد دیگر از خشونت علیه زن به یک امر عادی درآمده است. این در حالیست که ناقوس «تامین حقوق زن» و «دستآوردهای مثبت برای زنان افغان» در ۱۵ سال گذشته توسط مطبوعات غربی مخصوصا امریکا و انگلستان گوش جهانیان را کر نموده است. سخنگویان وجدان‌باخته حکومت هم با بیشرمی موجودیت چهار زن سرخم و وابسته به جنایتکاران در کابینه را گواه توجه به زن جار می‌زنند.

شورای صلح مجمع خاینان ملی و معاش‌بگیران سفارت‌ها

شهزاده شاهد
شهزاده شاهد وهابی و یکی از معتمدترین جاسوسان «آی.اس.آی» که ‌اسامه‌بن‌لادن را شهید خواند.

بعد از حادثه یازدهم سپتامبر جورج بوش و تونی‌بلیر بلافاصله عزم را در حمله به افغانستان جزم کردند، زیرا بهانه‌ی امتناع طالبان از تحویل دادن اسامه‌بن‌لادن را داشتند و نیز برای امریکا تاریخ مصرف چاکران طالبی‌اش گذشته بود و در نظر داشت تا باقی بازی‌های شوم را با دست‌پروردگان جهادی و تکنوکرات‌هایی که سال‌ها در مکتب «سی.‌آی.‌ای» تعلیم دیده بودند، از پیش برد.

و اما بعد از ۱۳۸۹ زمانی که امریکا مصمم به حضور نظامی دراز مدت در افغانستان شد، گزینه ادامه جنگ را به صلاح ندانسته و خواست تا طالبان و گلبدین را در آخور کرزی(١) و سپس ع و غ بسته و با ایجاد دولتی مشتمل بر جاسوسان و میهنفروشان سفاک لنگی‌زن و نکتایی‌زن در افغانستان، غارت منابع کشور ما و آسیای‌میانه و سایر نقشه‌های کره ارضی‌اش را با خاطر آرام دنبال کند. به این منظور جمعی از جنایتکاران و خاینان ملی جهادی، طالبی و گلبدینی از قبیل رسول سیاف، آصف محسنی، تورن اسماعیل، مولوی قلم‌الدين، هادی ارغندیوال، مولوی ارسلا رحمانی، محمد موسی هوتک، نعمت شهرانی، حکیم مجاهد، محقق، مولوی خیبر، دین محمد، صديقه بلخی و... را زیر نام «شورای عالی صلح افغانستان» وارد صحنه کرد.(۲) اگرچه وجود افراد فوق در شورا برای اثبات ماهیت خیانت‌آلود آن کافیست، با این هم شاید چند آدمکش هار ذیل را کمتر خوانندگان ما می‌شناختند:

درب جاسوسخانه «کمیته امداد امام خمینی» در افغانستان کی تخته خواهد شد؟

می‌دانستم که از تجاور روس‌ها به اینسو رژیم بنیادگرای ایران در کنار حمایت از دستپرودگان عموما روشنفکر افغانی‌اش، با شست و شوی مغزی جوانان درمانده‌ی مهاجر ما آنان را در بدل وعده‌ّهای دروغین اقامت دایمی در ایران، کار و پول هنگفت، به مثابه گوشت دم توپ به جبهات جنگ در عراق و فعلا سوریه می فرستد. ولی خبر نداشتم که بوی دست درازی‌های این رژیم منفور در کشور دیگری هم بالا گرفته است. در سایت بی‌بی‌سی خواندم که وزارت عدلیه تاجیکستان خواهان قطع فعالیت «کمیته امداد امام خمینی» در این کشور شده است و بدون ذکر جزئیات فقط اظهار داشته که کمیته فعالیت‌های غیر از امداد رسانی را در شهر دوشنبه و سایر نقاط انجام می‌دهد. بر همگان واضح است که این نهاد از بدو تاسیس تا کنون جز جاسوس‌پروری، صدور انقلاب اسلامی و اندیشه‌های عمیقا ارتجاعی زن ستیز و ضد دموکراسی و ضد انسانی به کشورهای همجوار و مسلمان، کار دیگری نداشته است.

جنایات و ستمگری‌های جنگسالاران در ولسوالی رستاق تخار

به تاریخ ۲۳ سرطان ۱۳۹۵، مردم رستاق یکبار دیگر دست به تظاهرات زده علیه وحشیگری‌ها و جنایات جنگسالاران تحت رهبری پیرم‌قل دوستمی صدا بلند کردند. هرچند تفنگداران پیرم‌قل بر اعتراض مسالمت‌آمیز مردم فیر نموده تعدادی را مجروح نموده، اما مردمی که دیگر کارد به استخوان شان رسیده تعهد سپرده اند که به مبارزه شان علیه جو حاکم ادامه دهند. مردم رستاق پیشینه طولانی ایستادگی در برابر ظلم و ستم را دارند.

اما در رستاق چه می‌گذرد و چرا مردم آن به جان رسیده اند؟ من برای دو سه روزی عازم زادگاه خود رستاق شدم و چشم‌دیدم از داخل و اطراف شهر را به صورت خیلی فشرده ارایه می‌دارم تا از این مشت نمونه خروار، توانسته باشم منظره‌ای از آن جهنم را به شما ترسیم نمایم.

دلبر نظری، احمق، شرفباخته یا تخم ارتجاع؟

دلبر نظری
دلبر نظری

ما بارها گفته‌ایم که نگونبختی ملت ما تنها به اشغال امریکا و حاکمیت جاسوسان جهادی، غیرجهادی و طالبی‌اش در کشور خلاصه نمی‌گردد، حضور کنیزک‌ّها و غلامان وجدان‌باخته در دم و دستگاه پوشالی جهادی‌ـ‌مافیایی ع و غ این سیاهروزی را تیره‌تر می‌سازد. از خیل کنیزک‌ّها یکی هم دلبر نظری ـ‌گل‌ها به رخ خوانندگان وزیر امور زنان افغانستان‌ـ می‌باشد. وی که معلوم نیست بر اساس کدام روابط مافیایی بر مسند وزارت نصب شده است و در برابر آلام زنان افغان همیشه سنگ و کلوخ بوده، ضمن کنفرانس مطبوعاتی (۳۰ جوزا ۱۳۹۵) درست به مثابه یک جاسوس شرفباخته چنین گفت: «به اطلاع طالبان نیز رسانیده می‌شود که اگر پیروان عنعنات ناپسند نیستند و شرعیت دین مقدس اسلام را ترجیح می‌دهند، خشونت علیه زنان را به حیث یک عمل غیر انسانی سرکوب و مرتکبین آن را مطابق احکام شرعیت مجازات نمایند و از محاکمه و سنگسار زنان که قربانی خشونت اند به حکم رسم و رواج‌های محلی دست بردارند.»! این زن بیشرم یا احمق است (در این حد احمق و کله مگسی؟) و یا از صاحبانش دستور گرفته تا با این اظهارات با عفونت حامد کرزی به روی جنایات برادران طالب خود و اعمال ضدزن، ضدانسانی و جانورمنشانه‌ی آنان پرده اندازد.