بر همگان معلوم بود و ما هم گفتیم كه خانم مسعودهجلال با جنایتسالاران و مشخصاً باند ربانی در ارتباط است. این لكه ننگین بر جبیناش را سخنرانی پوك و عاری از هر گونه حمله بر جنایتكاران اسلامی او در لویه جرگه نمایانتر نمود. و بعد هم گفتارهای وی در جریان انتخابات ریاست جمهوری و پوسترهای گرانقیمت «دینی»اش، حكم فوق را ثابت ساخت. زیرا یكچنان پوسترها و حرفها، اكتهایی بودند برای عوامفریبی كه خوشبختانه تعداد قابل توجهی را نتوانست فریب دهند. سرانجام دیدیم وی كه خود را مقابل كرزی كاندید نموده بود در برابر پست وزارت شانهگك بسیار نرم داشت و به جای پیشبرد مبارزهای اصولی مقابل كرزی تسلیم چوكی وزارت شد تا با آمنهافضلی، صدیقهبلخی، خلیلی، ضیامسعود، داكتر عبداله وغیره «برادران و خواهران دینی» حافظ منافع بنیادگرایی در رژیم باشد.
انبوهی از بریدههای «شهروند» را مرور میكردم كه چشمم به نوشته مختصری از خبرگزاری آلمان درباره داكتر مسعودهجلال و عكس وی افتاد در شماره ۸۱۵. جالب است كه در پهلوی عكس خانم مسعوده، عكسی از یك تظاهرات «راوا» آورده شده است كه طبعاً باید خانم مسعوده مثل جن از بسماله از آن ترسیده و به خبرگزاری آلمان یا «شهروند» اعتراض كرده باشد كه چرا عكسش را در كنار صحنهای از تظاهرات سازمانی به چاپ رسانده اند كه خواهان سرنگونی بنیادگرایان و منجمله باند جمعیت ربانی است كه او با آن سروسر دارد. (اگر خانم موضوع را رد هم كند ارزش ندارد چرا كه نه در گذشته و نه حال هیچگاه علیه بنیادگرایان مبارزه نكرده و برعكس مقابل آنان به طرز زنندهای سازشكار و متملق بوده است.)
و میدان افغانستان برباد رفته هنوز هم چنان شغالی باقیمانده كه اگر دیروز جنایتپیشگانی خاین با بدنامی احمدشاه احمدزی، یونسقانونی، لطیف پدرام، هادی دبیر، دوستم، محقق وغیره توانستند با فراغبالی و آسودگی تمام خود را برای ریاست جمهوری كاندید كنند، اینك چلیای به اندازهی آنان متعفن یعنی ملا وكیلمتوكل در رسانهها به شمول تلویزیون كه استفاده از آن را «حرام و كفر» میشمرد، وقیحانه اعلام میدارد كه كاندید پارلمان خواهد بود! او كه همانند داكتر عبداله با نشستن در چوكی وزارت خارجه، آن وزارت را آلوده گردانید، میخواهد با نشستن در پارلمان آینده در كنار «اپوزیسیون» فرمایشی، ارگان تقنینیه را از هر گونه ارزش و اعتبار عاری سازد.
بعضی دوستان خارجی كه هنوز آشنایی كافی به افغانستان تار و مار شده توسط میهنفروشان بنیادگرا نیافته اند از ما میپرسند: آیا ملاراكتی واقعاً خود را برای پارلمان كاندید میكند یا اینكه این را رسانهها چاق میكنند تا تبسمی بر لبان مردم سوگوار شما آورند؟
و وقتی ما توضیح میدهیم كه نه موضوع جدی است و نه تنها او بلكه خاینان كثیفتر نسبت به او مثل ملا وكیلمتوكل و ملاخاكسار و حتی گلبدینیها هم كاندید خواهند بود، لااقل یكی از آنان آنقدر بهتزده شد كه لحظاتی هیچ حرفی بر زبان نیاورد و همدردیاش را با مردم ما فقط با قطرات اشكش بیان داشت. البته تقریباً تمامی دوستان مذكور، اینگونه برآمدهای طالبان و گلبدینیها را آشهایی میدانند كه امریكا برای مردم افغانستان میپزد. از یاد نمیبریم كه امریكا ملاراكتی را پس از مدت بسیار كوتاهی از گوانتانامو رها كرد و این نامردك جنایتپیشه هر چه در انبان تعریف و تمجید داشت درباره شرایط گوانتانامو به زبان آورد.
ما مدتها پیش در «پیام زن» گفته بودیم كه یكی از دلایل ستمكاریهای قرون وسطایی و غیر انسانی طالبان احتمالاً در آزارهای جنسی است كه اغلب آنان در دوران كودكی و نوجوانی در مدرسهها دیده اند. نكتهای كه در مورد «برادران» دینی نكتایی پوش شان مثل داكتر عبداله، فهیم، یونسقانونی وغیره نیز صدق میكند.
آیا جنایتسالاران از دیدن هیأت «بچه»های شان خجالت خواهند كشید؟ فكر نمیكنیم. اما این عكسها بدون تردید مایه سرافكندگی مردم ما میباشند كه وقتی نیرویی انقلابی رهبری كننده ضعیف باشد، بیگانگان چه وحوش كثیف پر عقدهای را برای ما «قهرمان» وانمود ساخته به حكومت میرسانند. حتی همین عكسها هم كافی اند تا مخصوصاً روشنفكران طرفدار این مزدوران بیمار و جاسوس نظیر نرشیرنگارگر، خلیلهاشمیان، نبیمصداق، رحمتالهصافی و... اگر از دنیا یك روز هم باقی بماند باید در كنار روشنفكران طرفدار جنایتسالاران «ائتلاف شمال» همراه با مالكان شان محاكمه صحرایی شوند كه چرا با پامال كردن شرافت خود به دفاع از این مشتی جاهل و جنایتكار برخاسته بودند.