«من یك عضو گروه طالبان می‌باشم... خاص و خاص چیزی كه قرآن و حدیث فیصله نموده است. طبق آن اینها فیصله میكنند. چیزی كه قرآن و حدیث شریف برای زنان حقوق قایل نموده است، طالبان همان اندازه برای زنان حقوق قایل هستند. كدام حقوقی كه اضافه از قرآن و حدیث باشد، طالبان مخالف آن هستند. همینطور حقوقی كه اولاً خدمت شوهر خود را در خانه بكنند ثانیاً قرآن و نماز و روزه خود را تا ۱۲ سالگی یاد نمایند. بعد از ۱۲ سالگی كه در سن جوانی می‌رسند آنها اجازه بیرون شدن از خانه را ندارند و همین قدر و قیمت می‌توانیم به زنها قایل باشیم. و مكتب و سواد و دیگر كارهای دفترداری كه است، اینها را قرآن اجازه نداده است و ما هم اجازه داده نمیتوانیم.»
(برنامه فارسی «سایه روشن» بی بی سی، ۸ سپتامبر ۱۹۹۵)
آقایان طالب، هر رژیم ستمگر و ارتجاعی هم جلادانش را دارد و هم ملایانش را. شما از برادران گلبدینی، جمعیتی، وحدتی و سیافی تان فرق زیادی ندارید. شما همانند آن خاینان در یكدست كلاشنكوف دارید و در دست دیگر قرآن. شما همانند آنان، اسلام و قرآن را بر اساس منافع سیاسی تان تفسیر می‌كنید كه اگر هم كسی با آن مخالفت ورزید، كلاشنكوف را بر سینه‌اش خالی می‌كنید.
مردم ما اگر به حرفهای شما و برادران نه‌گانه‌ی شما توجه كنند، راه دین خود را نیز گم خواهند كرد. شما هر كدام اسلام خود را دارید و مردم اسلام خود را.
جمعیت انقلابی زنان افغانستان» بی توجه به اینكه حتی «برادران جهادی» شما را به امریكا و انگلستان و پاكستان وغیره وابسته می‌دانند، بی توجه به سایر نظرات و اعمال ارتجاعی و ضد دموكراسی تان، حتی صرفاً بخاطر این دید قرون وسطایی، فرعون‌منشانه و فاشیستی نسبت به زن هم كه شده با مردم ما علیه شما تا آخر و بی تزلزل به مبارزه ادامه خواهد داد.
فغانستان ما همانطور كه به كام گلبدین و ربانی و شركا نه چرخید به كام شما هم هرگز نخواهد چرخید.