مـزار
«جامعه مهذب» طالبی در مزار
(گزارشگر: خ. ر.) در شهر مزارشریف ریاست امربالمعروف قیوداتی وضع كرده است كه اكثر مـردم را از زنـدگی بیـزار سـاختـه و اگر بتـواننـد كشور شان را ترك می‌كنند. مخصوصاً برخورد آنان به زنان سختگیرانه‌تر بـوده و آنان حق ندارند بـدون محـرم شـرعی از خانه‌های شان بیرون شـونـد، تـكسی‌رانـان حق نـدارنـد زنـان بـدون محـرم را جـایـی برسانند و در صورت خلاف‌ورزی مورد لت و كـوب قـرار مـی‌گیـرنـد.
زنان و دختران می‌توانستند روزهای چهارشنبه برای زیارت روضه بروند اما بنابر فرمان امربالمعروف و اخترمحمدعثمانی والی مزارشریف از این حق محروم شدند. به همین ترتیب امربالمعروف در وقت نماز در شهر گشت و گذار می‌كند و اگر دكانی باز و صاحبش موجود بود برای سه روز مهر و لاك گردیده و دكاندار در زیر خانه‌ی تعمیر امربالمعروف زندانی می‌گردد.
اگر ریش شخصی دراز نباشد و یا قیچی خورده باشد مورد لت و كوب قرار گرفته برای شش روز زندانی و ۳۶۰۰۰۰ افغانی جریمه می‌گردد. افرادی كه كلاه بر سر نمی‌گذارند مورد لت و كوب قرار می‌گیرند و به تهكوی تعمیر امربالعمروف و یا محبس مزارشریف انتقال داده می‌شوند. در مساجد همه گذرها از طرف امربالمعروف حاضری ترتیب داده شده است كه هر شب بعد از نماز بررسی می‌شود و «غیر حاضران» به افراد امربالمعروف معرفی می‌گردد تا جزای شرعی ببینند.
تبلیغات دینی و مذهبی از طرف آخندهای طالبی در روزهای پنجشنبه و جمعه صورت می‌گیرد كه باید نصف روز مردم صرف شنیدن آن گردد. در ختم تبلیغ معمولاً به نام ذكات و خیرات و ترمیم مساجد پول جمعآوری می‌كنند.
بعد از نماز یكی از روزهای جمعه وكیل گذر در مسجد كارته‌بخدی از مردم خواست تا برای مصارف عروسی ملای مسجد كه عبدالله نام دارد، پول جمعآوری كنند. مردم بیچاره در حالیكه نان خوردن خویش را با هزار مشقت بدست می‌آورند از ترس امربالمعروف برای ملای مذكور پول جمعآوری كردند.
اكثریت افراد امربالمعروف در وقت نان خوردن به جای این كه به قرارگاه‌های خود بروند در كافی‌ها و هوتل‌ها می‌روند ولی پولی نمی‌پردازند.
ورزشگاه سینا محل اجرای جزاهای شرعی طالبان می‌باشد و هر هفته و یا پانزده روز یكبار زن و یا مردی مورد شلاقكاری طالبان قرار می‌گیرد.
طالبان در اكثر جاها مكاتب را به مدرسه و ورزشگاه‌ها را به مسجد تبدیل نموده اند. مثلاً مكتب ناصرخسروبلخی را به مدرسه عبدالغنی‌آخند و میدان سرپوشیده والیبال شهر حیرتان را به مسجد امیرالمومنین تبدیل نموده اند.
متن‌زیركه‌بر دیوار تالار پوهنتون بلخ نصب گردیده بخوبی‌نمایانگر سطح درك آنان از «جامعه مهذب» و آداب اجتماعی می‌باشد:
