زورگیری و غصب دارایی های مردم در سرپل

زوری گیری و غصب دارایی های مردم از جمله جنایاتیست که به کرات از طرف اکثریت جنگسالاران افغانستان در سه دهه اخیرصورت گرفته است.

عدم تعقیب عدلی و پیگیری جنایات جنگی و جرایم ضد بشری، جنایتکاران را دوباره جرأت داده که بازهم بی هراس از محکمه و قانون دست به اعمال گذشته بزنند .

بتاریخ ۲۱ قوس سال ۱۳۸۶ قوماندان های نیرومند جنبش ملی اسلامی جنرال دوستم بنام کمال قوماندان و حاجی پاینده محمد پنجصد جریب زمین زراعتی مردم قوم اسحاق زایی ولسوالی سید آباد ولایت سرپل را غصب نموده و مالکین اصلی آنرا که قریب پنجاه فامیل میشوند به کوچ اجباری مجبورکرده اند.

کمال قوماندان و برادراش حاجی پاینده محمد دو قومندان مشهور ملیشه های سرپل هستند که در لشکر تحت امر دوستم اضافه از بیست سال خدمت نموده اند و از مهره های مهم حزب جنبش ملی اسلامی محسوب میشوند. اکنون پاینده وکیل سرپل در ولسی جرگه است و کمال قوماندان در خارج ازکشور سفر کرده است.

نورالله باشنده ولسوالی سید آباد سرپل که به قول خودش بنابر ظلم قوماندان کمال از خانه و کاشانه اش بیجا گردیده و به شهر مزارشریف مسکن گزین شده است میگوید: "در۲۱ قوس سال ۱۳۸۶ اختر محمد برادر و محمد هاشم پسر کاکایم توسط کمال قوماندان در یک کمین مورد هدف کلاشینکوف قرار گرفته زخمی شدند که فعلا جهت تداوی در پاکستان رفته اند ما با تمام خانواده بزور از سرپل رانده شدیم و زمین های ما هم غضب شد."

آقای نورالله در پاسخ به سوالی که چرا به دولت مرکزی عارض نشده است گفت: "به کدام دولت؟! قدرت دولتی سرپل غیر مستقیم بدست قوماندان های سابق است بدون اجازه قوماندان کمال مسوولین دولتی سرپل به حمام و تشناب هم رفته نمی توانند"

او در حالیکه عرایض متعدد را از لابلای دوسیه دست داشته خود بیرون میکرد مدعی شد که بارها به ادارات دولتی سرپل، جوزجان، لوی سارنوالی، وزارت داخله، کمیسون مستقل حقوق بشر، یونما و پی .آر .تی عریضه نموده است و اظهار تاسف کرد که قوماندانهای چون فقیرمحمد جوزجانی در راس امور قراردارند و بدین لحاظ زور هیچ کسی به قوماندان های غاصب نه رسیده و عرض او شنیده نمیشود.

نفوذ روز افزون جنگسالاران سابق در دولت کرزی اعتبار اداره مرکزی افغانستان را نزد مردم کشور به شدت کاهش داده واکنون حمایت امریکا و متحدین از دولت افغانستان،حمایت از جنایتکاران سابق تلقی میشود.

فقیرمحمد جوزجانی سابق قوماندان نظامی جنرال دوستم بود و فعلا معاون مقام ولایت جوزجان است. جوزجانی به گزارشگر گفت: "از موضوع غصب زمین های سرپل اطلاع ندارم فقط در لیل ۲۱ بر۲۲ ماه قوس سال جاری رییس شفاخانه جوزجان برایم اطلاع داد که بالای دو نفر در راه سرپل از طرف افراد نامعلوم فیر صورت گرفته، من در آن شب مهمان کمال قوماندان بودم و هیئت سارنوالی مرکز نیز از کابل تشریف آورده بودند."

جوزجانی با آنکه اظهار بی اطلاعی مینمود اضافه کرد که : "اسحاق زایی ها تمام زمین های دولتی سرپل را که به هزاران جریب می رسد دعوا دارند که مالک هستند."

معاون والی شبرغان تایید کرد که قوم اسحاق زایی اسناد برای هزار جریب زمین دارند و اما نپذیرفت که آنرا کسی غصب کرده باشد.

اسحاق زایی ها فقیر محمد جوزجانی را که هم مسلک سابق و قوم کمال قوماندان میباشد متهم به حمایت وطرفدارای از او میکنند و اما فقیر محمد این اتهام را نمی پذیرد و در حصه خویش یک افترا بی‌مورد میداند و دلیل حرف خود دور بودن خود را از اداره سرپل عنوان میکند.

جوزجانی خود را مدافع قانون و مجری آن وانمود کرد و کمال قوماندان را فرد شریف و با افتخار خواند که با فداکاری در مقاومت سهم ارزنده ایفا نموده است.

اصطلاح "مقاومت" بصورت خاص به جنگهای بکار برده میشود که علیه طالبان صورت گرفته است.

عبدالواسع خان که روزگاری یکی از زمین داران مهم ولسوالی سید آباد محسوب میشد نیز یکی از متضررین زورگیری قوماندان کمال و پاینده محمد است و حالا از سرپل نقل مکان نموده و در حسرت زندگی گذشته، پیوسته آه وناله کرده میگوید: "از نخستین روز های به قدرت رسیدن جنرال دوستم در شبرغان و سرپل به صد ها جریب زمین مردم اسحاق زایی توسط قوماندان های حزب جنبش غصب شده است که این پروسه تا هم اکنون ادامه دارد."

واسع در حالیکه دستهایش را به زمین میکوبید به سخنان خود چنین ادامه داد: "در سال جاری دوصد جریب زمین مرا گرفتند و خانه مرا خراب کردند چه چاره کنم؟ دولت کرزی دولت جنگسالاران است و امریکا هم حامی جنگسالاران."

وی با آواز بلند گزارشگر را مخاطب نموده پرسید: وقتی زور هیت بلند رتبه لوی سارنوالی که به سرپل بخاطر ارزیابی غصب زمین هایش آمده بودند به قوماندان ها نرسیده باشد چه چاره کند؟

آقای خان مدعیست که چندین بار به رسانه ها به قول خودش این درد بی درمان را حکایه نموده است واکنون منتظر حاکمیتی شب وروز را سپری می کند که در آن جنگسالاران حضور نداشته باشند تا حقوق از دست رفته خود را باز یابد.

در آغاز حاکمیت کرزی امید واری زیاد ایجاد شده بود که قانونیت در افغانستان باز خواهد گشت و عدالت تامین خواهد شد. این مطلب از طرف کرزی بعد از تسلیم گیری قدرت وعده داده شده بود و در جریان کمپاین انتخاباتی ریاست جمهوری تیم حامد کرزی به تکرار، مبارزه با جنگسالاران را درج تمام تبلیغات انتخاباتی شان کرده بود ند که متاسفانه در شش سال گذشته با وجود تصویب برنامه عمل جمهوری اسلامی افغانستان (سند رسمی دولتی روش تامین عدالت) کمترین اقدام درین زمینه به منصه اجرا قرار داده نشد؛ برعکس آنچه که در اسناد و تعهد رییس جمهور آمده بود، بسیاری از متهمین ناقض حقوق بشر در ارکان اصلی دولت کرسی های بلند را تصاحب نموده یکبار دیگر جنایات گذشته را برای رسیدن به ثروت های افسانوی انجام دادند.

حاجی پاینده محمد وکیل مردم سرپل در ولسی جرگه دریک تماس تیلفونی به کلید گفت: "موضوع زمین های اقوام اسحاق زایی چیزی پنهان نیست رییس جمهور کرزی خود ازین موضوع آگاهی دارد؛ ادعای اسحاق زایی ها کاملا بی‌بنیاد است یک بسوه (ده متر مربع) زمین کسی در سرپل غصب نشده است و هیچ فردی از آ نها را کسی به قتل نرسانده است."

پاینده محمد در ادامه صحبت های خود افزود: "تعدادی از مردم فراری که در روز بد این وطن فرارکرده بودند بعد از بازگشت امنیت و قانونیت آمده اند و بنابر اغراض سیاسی شخصیت های که در مقابله باطالبان مقاومت کردند آنها را بد نام می کنند."

پاینده قضیه تجاوز جنسی که به پسرش نسبت داده شده و در ۲۹ دلو سال روان در جریان نگارش این گزارش، اتفاق افتاد را نیز در جنب اظهارات خود یادآورر شد و بگونه مثال توطئه سیاسی دیگر مخالفان خود وانمود کرد.

حاجی نمی پذیرد که پسرش به دختری تجاوز جنسی کرده باشد او میگوید که متجاوز نظام الدین نام دارد و به تحریک مخالفان سیاسی‌اش پسر او را همکار خود معرفی نموده است.

میروس باشنده شهر شبرغان درباره غصب زمین های قوم اسحاق زایی ها میگوید: "قضیه زورگیری املاک مردم اظهر من الشمس است. بخاطر زمین حاجی پاینده خان از گذشته ها تاحال چندین نفر را به قتل رسانده است در زمانیکه جنرال دوستم درین شهر حکمروایی میکرد هرکسی را که حاجی پاینده به قتل می‌رساند در یک میدان می‌انداخت و احدی اجازه نداشت تا جنازه را بردارد و هرکس که نزدیک میشد او را نیز در کنار مقتول می‌خواباند و این گونه اشد مجازات را برای او هم می داد."

میرویس ازینکه باشنده شهر شبرغان است و شناخت مستقیم با قوماندانهای سرپل ندارد، نام هیچکدام از قربانی ها را نمی‌داند و آنچه را که میداند از مردم در کوچه و بازار شنیده است.

فرد دیگری که باشنده سید آباد سرپل است فقط به شرط آنکه اسمش را رسانه ها افشا نکند، مقتولین را چنین معرفی کرد: "افرادی را که حاجی پاینده بدین شکل از قوم اسحاق زایی به قتل رسانده عبارت اند از نادرخان، امان الله خان، عطا محمد خان، میرزا محمد خان، بازمحمد خان، نعیم خان، انس خان و جمال خان نام داشتند که با بیچارگی تمام کشته شدند و جنازه های شان روز ها دفن نشده ماند، تا سگ ها خورد و بعد باقی استخوان ها را نمی‌دانم کدام ثواب طلب با اجازه حاجی پاینده در کدامین چقری دفن کرد.

وی افزود که ازجمله افراد فوق الذکر عطامحمد خان که یکی از افسران سابقه دار اردوی سردارمحمد داوود خان (سلف شاه سابق و پسر عم او) بود، توسط قوماندان پاینده پس ازقتل به عقب موتر با ریسمان بسته شد و در جاده های ولسوالی سید آباد ولایت سرپل به پندار قوماندان پاینده جهت عبرت دیگران کش گردید.

درکنواسیون های چارگانه ۱۹۴۹ ژینو وپروتوکول الحاقی شماره یکم سال ۱۹۷۷ که کتگوری های جنایات جنگی در آنها تصریح شده چنین آمده است: متهمین غصب املاک و مالکیت های بدون مشروعیت، قتل خود سر، تجاوز جنسی و... را باید دولت ها تحت تعقیب عدلی قرار داده یا آنها را به دولتی بسپارند که تمایل زندانی کردن چنین افراد را دارند.