مردم‌ ما از خشكسالی میسوزند، بايد طالبان‌ را سوزانيد!

مردم مناطق خشکسالی زده People of the drought-stricken areas
عضو «راوا» در حال صحبت با مردم در مناطق خشکسالی زده

آفات‌ طبيعی بلاهای ديگريست‌ كه‌ در پهلوی خاينان‌ جهادی و طالبی از مردم‌ مظلوم‌ ما قربانی میگيرند. امسال‌ در مناطق‌ غرب‌، شمال‌ غرب‌ و جنوب‌ غرب‌ كشور ما طی چندين‌ ماه‌ باران‌ نشد و آب‌ درياهايی كه‌ سابق‌ تكافوی زمين‌های زراعتی را میكرد كاملاً خشك‌ شد. مردم‌ به‌ اميد دست‌ يافتن‌ آب‌ به‌ حفر چاه‌ها پرداختند كه‌ به‌ علت‌ نبود وسايل‌ تخنيكی لازم‌ تعدادی از مردم‌ در جريان‌ كار كشته‌ و يا زخمی شدند. كمك‌ موسسات‌ امدادی در مقايسه‌ با وسعت‌ فاجعه‌ ناچيز و در واقع‌ هيچ‌ بوده‌ و بخش‌ اعظم‌ آن‌ طعمه‌ی اژدهای طالبی شد.

خشكسالی از آن‌ حوادث‌ طبيعی‌ايست‌ كه‌ در هر كشوری و برای هر مردمی اتفاق‌ میافتد. ولی در كشور ما زمانی دردناك‌ میشود كه‌ قربانيان‌ آن‌ كسانی اند كه‌ جسم‌ و جان‌ شان‌ قبلاً توسط‌ خون‌ آشامان‌ دينی لگدمال‌ شده‌ و چشم‌ شان‌ به‌ جز مرگ‌ و وحشت‌ و چور و چپاول‌ و تجاوز چيز ديگری نديده‌ است‌.

تظاهرات‌ «راوا» به‌ مناسبت‌ روز جهانی‌ حقوق‌ بشر


در دهم‌ دسمبر ۱۹۹۹ «جمعیت‌ انقلابی‌ زنان‌ افغانستان‌» به‌ مناسبت‌ روز جهانی‌ حقوق‌ بشر تظاهرات‌ اعتراضی‌ای‌ را در شهر اسلام‌آباد سازمان‌ داد. در این‌ تظاهرات‌ بیشتر از ۵۰۰ زن‌ و كودك‌ از ولایات‌ مختلف‌ افغانستان‌ و شهرهای‌ پاكستان‌ اشتراك‌ نمود بودند. تظاهركنندگان‌ ابتدا مقابل‌ دفتر ملل‌متحد در اسلام‌آباد قطعنامه‌ای‌ را كه‌ به‌ مناسبت‌ این‌ روز به‌ تصویب‌ رسیده‌ بود به‌ آقای‌ Richard Dictus از مسئولان‌ UNDP تسلیم‌ نموده‌ و بعداً با حمل‌ پلاكارت‌ها، پوسترها و شعارهایی‌ حاكی‌ از نفرت‌ شان‌ نسبت‌ به‌ جهادی‌ها و طالبان‌ راهپیمایی‌ را در نشترماركیت‌ پشاورمور به‌ راه‌ انداختند.

یكتن‌ از اعضای‌ «راوا» در سخنرانی‌ای‌ كه‌ داشت‌ از نقض‌ فاجعه‌بار حقوق‌ بشر در افغانستان‌ یادآور شده‌ و از تمام‌ سازمان‌های‌ طرفدار حقوق‌ بشر خواست‌ تا با محكوم‌ نمودن‌ اعمال‌ بنیادگرایان‌ به‌ دفاع‌ موثر از مردم‌ در بند افغانستان‌ برخیزند.

این‌ تظاهرات‌ در مطبوعات‌ پاكستان‌ و همچنان‌ رادیو بی‌بی‌سی‌، (بخش‌ فارسی‌ و پشتو) انعكاس‌ داشت‌.

شركت‌ نماینده‌ «راوا» در NGO سمپوزیم‌ منطقه‌ای‌ آسیاـاقیانوسیه‌ در تایلند

از تارریخ‌ ۳۱ اگست‌ الی‌ ۴ سپتامبر سمپوزیمی‌ كه‌ موضوع‌ آن‌ «زنان‌ ۲۰۰۰: تساوی‌ جنسیت‌، ترقی‌ و صلح‌ برای‌ قرن‌ ۲۱» بود، در یونیورستی‌ كسیتسارت‌ در بنكاك‌ برگزار شد كه‌ در آن‌ بیش‌ از ۳۰۰ زن‌ از تقریباً ۴۵ كشور آسیایی‌ و آسترالیا شركت‌ نموده‌ بودند. در این‌ سمپوزیم‌ كه‌ یكی‌ از برنامه‌های‌ تداركی‌ برای‌ كنفرانس‌ بین‌المللی‌ زنان‌ در جون‌ ۲۰۰۰ بود، بررسی‌ای‌ از مصوبات‌ كنفرانس‌ بین‌المللی‌ زنان‌ در بیجنگ‌ «پلاتفرم‌ بیجنگ‌ برای‌ عمل‌» صورت‌ گرفت‌ كه‌ نتایج‌ آن‌ طی‌ نشست‌ دیگری‌ در بنكاك‌ در ماه‌ اكتبر تسلیم‌ خواهد شد.

ساجده‌ حیات‌ از «جمعیت‌ انقلابی‌ زنان‌ افغانستان‌» نیز به‌ دعوت‌ و مساعدت‌ مالی‌ APDC در این‌ سمپوزیم‌ شركت‌ نمود. نماینده‌ «راوا» در قسمتی‌ از برنامه‌ صحبتی‌ در مورد وضعیت‌ زنان‌، نسل‌ جوان‌ و اطفال‌ در افغانستان‌ داشت‌ كه‌ با گرمی‌ استقبال‌ شد. اكثریت‌ زنان‌ شركت‌ كننده‌ با شنیدن‌ گوشه‌ای‌ از واقعیات‌ هولناك‌ در كشور نتوانستند جلو اشك‌ خود را بگیرند آنان‌ همبستگی‌ خود را با زنان‌ افغانستان‌ و «راوا» ابراز داشتند. عده‌ای‌ اظهار داشتند: «شما در مبارزه‌ی‌ تان‌ تنها نیستید، ما با شما ایم‌، حتماً این‌ مصایب‌ را پایانی‌ست‌، ما روزی‌ آزادی‌ افغانستان‌ را جشن‌ خواهیم‌ گرفت‌، تو دختر ما هستی‌و...».

ساجده‌ با تعدادی‌ از سازمان‌ها و زنان‌ تبادل‌ نظر نموده‌ و آنان‌ ضمن‌ ابراز علاقمندی‌ به‌ «راوا» وعده‌ همكاری‌های‌ بیشتر رادادند.

چادری‌ای‌ نیز به‌ نمایش‌ گذاشته‌ شد و اكثر زنان‌ آن‌ را به‌ سر نموده‌ عكس‌ می‌گرفتند و ضمن‌ ابراز نفرت‌ شان‌ نسبت‌ به‌ طالبان‌ می‌گفتند «این‌ باید سوزانده‌ شود.»

نشریات‌ «راوا» مخصوصاً بروشور حاوی‌ تصاویر رنگه‌ توجه‌ همه‌ را جلب‌ نموده‌ و تقریباً تمامی‌ آن‌ به‌ فروش‌ رسید.

تحصن‌ «راوا» به‌ مناسبت‌ روزجهانی‌ حقوق‌بشر

RAWA demo
RAWA demo

۱۰ دسامبر روز تصویب‌ اعلامیه‌ حقوق‌ بشر در سراسر جهان‌ در حالی‌ برگزار می‌شود كه‌ فاجعه‌ وحشتبار حقوق‌ بشر در افغانستان‌ دیگر به‌ باد فراموشی‌ سپرده‌ شده‌ است‌، دیگر جهانیان‌ به‌ درد و رنج‌ مردم‌ این‌ سرزمین‌ بنیادگرازده‌ توجهی‌ ندارند، اما وضع‌ رو به‌ وخامت‌ می‌رود. هر چند روزی‌ دست‌ و پایی‌ بریده‌ می‌شود و دهها زن‌ و مرد مورد لت‌ و كوب‌ و توهین‌ و تحقیر طالبان‌ جاهل‌ و درنده‌خو قرار می‌گیرند.

«راوا» به‌ خاطر جلب‌ توجه‌ سازمان‌ملل‌ و سایر جهانیان‌، درین‌ روز تحصنی‌ را سازماندهی‌ نمود كه‌ حدود ۲۵۰ زن‌ و طفل‌ در آن‌ شركت‌ نموده‌ بودند. شركت‌كنندگان‌ پوسترها، پلاكاردها و شعارهایی‌ را حمل‌ می‌كردند كه‌ همه‌ منعكس‌كننده‌ی‌ نفرت‌ و انزجار شان‌ از جهادی‌ها و طالبان‌ خاین‌ بود. اطفال‌ عكسهایی‌ مستند از جنایات‌ فجیع‌ این‌ جانیان‌ به‌ دست‌ داشتند كه‌ بر مردمان‌ دوروپیش‌ و نیز خبرنگاران‌ تاثیر خاصی‌ داشت‌.

درجریان‌تحصن‌یكی‌ازاعضای‌ «راوا» قطعنامه‌ی‌ به‌ مناسبت‌ این‌ روز را به‌ آقای‌ Richard Dictus از مسئولان‌ UNDP تسلیم‌ نمود.

بعد از گذشت‌ یكساعت‌ شركت‌كنندگان‌ تحصن‌ خویش‌ را در «فیدرل‌ جودیشل‌ اكیدمی‌» محلی‌ كه‌ در آنجا كنفرانسی‌ به‌ ارتباط‌ همین‌ روز توسط‌ وزیر قانون‌، عدل‌ و حقوق‌بشر پاكستان‌ سازمان‌ داده‌ شده‌ بود، ادامه‌ دادند. آنجا نیز اعضای‌ «راوا» با خبرنگاران‌ مصاحبه‌هایی‌ به‌ عمل‌ آورده‌ و در آخر ملاقاتی‌ با آقای‌ خالدانور وزیر قانون‌، عدل‌ و حقوق‌بشر پاكستان‌ و عده‌ای‌ دیگر از مقامات‌ پاكستانی‌ داشتند كه‌ آنان‌ را از حقایق‌ كشور ما آگاه‌ ساختند. تحصن‌ ساعت ۲ به‌ پایان‌ رسید.

اعتراض‌ مذكور انعكاس‌ قابل‌ ملاحظه‌ای‌ در مطبوعات‌ پاكستان‌ و همچنان‌ رادیو بی‌بی‌سی‌ (بخش‌ های‌ پشتو و فارسی‌) و رادیو صدای‌ امریكا (بخش‌های‌ فارسی‌، پشتو و اردو) داشت‌.

تظاهرات‌ «راوا» در ۸ ثور



RAWA demo at Islamabad

بتاریخ‌ ۸ ثور ۱۳۷۸ «جمعیت‌ انقلابی‌ زنان‌ افغانستان‌» تظاهراتی‌ را جهت‌ محكوم‌ نمودن‌ تجاوز جنایتكاران‌ بنیادگرا به‌ كشور ما در اسلام‌آباد براه‌ انداخت‌ كه‌ در آن‌ حدود ۴۰۰ زن‌ و طفل‌ افغان‌ مقیم‌ پاكستان‌ شركت‌ جسته‌ بودند.

تظاهركنندگان‌ اولاً مقابل‌ دفتر مركزی‌ سازمان‌ ملل‌ تحصنی‌ داشتند كه‌ طی‌ آن‌ یكتن‌ از فعالان‌ «راوا» اعلامیه‌ تظاهرات‌ را به‌ مقامات‌ سازمان‌ ملل‌ تسلیم‌ نمود.

بعد از یكساعت‌ تمامی‌ تظاهركنندگان‌ به‌ پشاور مور (نشترماركیت‌) منطقه‌ای‌ در اسلام‌آباد كه‌ هموطنان‌ مهاجر ما عمدتاً در آنجابسرمی‌برند،آمدند. درین‌ بخش‌ نیز برنامه‌ مظاهره‌ بصورت‌ كامل‌ عملی‌ شد كه‌ عبارت‌ بود از سخنرانی‌، سرودهایی‌ توسط‌گروپ‌ سرودمكاتب‌ «راوا» و شعاردادن‌های‌ دستجمعی‌. یكی‌ از فعالان‌ «راوا» طی‌ سخنرانی‌ای‌ كه‌ مورد استقبال‌ مردمی‌ كه‌ دور تظاهركنندگان‌ جمع‌ شده‌ بودند قرار گرفت‌، اظهار داشت‌: