شهید مینا
بتاریخ ۴ فبروری امسال (۱۵ حوت ۱۳۷۰) جمعیت انقلابی زنان افغانستان بخاطر تجلیل از پنجمین سالروز شهادت مینا محفلی را برگزار نموده بود كه اینك گزارشی از آنرا جهت آگاهی خوانندگان «پیام زن» در اینجا تقدیم مینماییم.
محفل كه با شركت بیش از ۵۰۰ تن از مهمانان داخلی و خارجی برگزار شده بود به ساعت ۳۰:۲ بعد از ظهر در تالار"چلدرنز اكیدیمی" شهر كویته آغاز یافت.
در این گردهمایی برعلاوه اعضا و هواداران «راوا» نمایندگان سازمانهای آزادیخواه كشور ما، مهمانان كردی، كشمیری و عده زیادی از رجال سیاسی، اجتماعی، وكلا و خبرنگاران پاكستانی شركت نموده بودند. باید متذكر شد كه اكثر مطالب در محفل به احترام شركت عده كثیری از مهمانان پاكستانی به زبان اردو تهیه و ارائه شد.
محفل با تلاوت آیاتی چند از قرآن عظیمالشان آغاز یافت. بعداً انانسر با اظهار تشكر از شركت مهمانان چنین گفت:
«امروز ما سالروز شهادت زنی را برگزار مینماییم كه تمام زندگی كوتاه ولی پربارش را فدای راه و هدف والایش ساخت و خون پاكش نیز بالاخره درین راه ریخت....
خون مینا كه در درفش گلگون مبارزات آزادیخواهان زنان میهن ما نقش بسته است با خون سایر انقلابیون پاكباز كشور سیلابی خواهد شد كه بنیان وطنفروشان سفاك و بنیادگرایان تروریست، ضد زن و ضد دموكراسی را خواهد لرزاند.»
سپس یكی از خواهران ما زندگینامه مینای شهید را بزبان اردو قرائت نمود.
بعداً یكی از شاگردان مكتب وطن مطلبی را تحت عنوان «بنیادگرایی یا دموكراسی؟» بزبان اردو قرائت كرد.
به تعقیب آن خواهر دیگری مطلبی را تحت عنوان «د ښځو نقش د سولی په بهیر كی» قرائت نمود كه در قسمتی از آن چنین آمده است: «مونږ تل ویلی دی چه د جنگ څخه كركه لرو او جگړه باید پای ته ورسیږی مگر كه چیری د سولی د تامین لپاره خدمت وكړی باید جاری وساتل شی....
بیا وایو ښځی د افغانستان نیم نفوس جوړوی، پرته د ښځو د گډون څخه نه بری په لاس راځی او نه سوله ټینگیدای شی. مونږ ښځی خپل دموكراتیك حقوق او آزادی غواړو څو وكړی شو په ښه ډول د هیواد په ټول اړخونو كی خپلی ملی ډنډی سرته ورسوو، د آزادی او دموکراسی په بنیاد كار وكړو او په نتیجه كی د سولی د لمر وړانگی په چتكی سره به د هندوكش د غره د سر نه د هیواد په هر گوډ كی خپری شی او د آزادی ستوری به په وطن او د هیواد په ښځی وځلیږی.»
گوشهای از محفل سالروز شهادت مینا در کویته
پس از آن یكی از اعضای «راوا» مطلبی را بزبان اردو زیر عنوان «انتخاب كنونی پاكستان، مردم ما یا بنیادگرایی؟» خواند كه متن كامل آن بزبان فارسی درین شماره انتشار یافته است.
متعاقباً یكی از اعضای «راوا» مقالهای را تحت عنوان «نقش مینا در جنبش آزادیخواهانه كشور ما» قرائت كرد.
بعداً خانم خورشیداقبال یكتن از مهمانان پاكستانی در محفل سخنرانی كوتاهی بزبان اردو داشت كه در قسمتی از آن چنین گفت:
«قبل از همه من از جمعیت انقلابی زنان افغانستان سپاسگزارم كه برایم فرصت داد تا درین محفل موقر سخنرانی نمایم.
یكی از ضرورت های عصر حاضر این است كه برای تشكیل جامعه عادلانه زنان باید نقش مهم خود را ایفا نمایند و بمثابه عضوی از جامعه نباید به این اندیشه باشند كه براه انداختن انقلاب تنها كار مردان است.
طبیعت برای زنان آغوش مادر را ارزانی داشته است و آن سلاحی است كه اگر بصورت درست بكار گرفته شود یقیناً در آینده نزدیك رزمندگانی بروز خواهد كرد كه در برابر باطل همچون دیوار آهنین بایستند.
در اخیر من به جمعیت انقلابی زنان افغانستان مباركباد تقدیم میكنم كه با برگزاری سالگرد شهادت مینا یكبار دیگر ما را متوجه وظایف ما ساختهاند.»
بدنبال آن یكی از زنان مبارز كرد مطلبی را بزبان فارسی قرائت كرد كه ضمن آن اظهار داشت:
«سلام به خواهران و برادران گرامی،
ما پناهندگان كرد مقیم كویته در برابر شهیدان انقلابی افغانستان و كردستان سر تعظیم فرود مینهیم. تشكر بی پایان خود را نثار جمعیت انقلابی زنان افغانستان میداریم كه در سالگرد شهادت خواهر مینا، از ما دعوت نمودند.
قدرتهای مستكبر امریكا و شوروی سیاست توسعه طلبی و سرمایهداری داشته همیشه در صدد نابودی خلقهای زیر دست بودند و آنها را از كمترین حقوق ملی خود محروم ساختهاند. از جمله در افغانستان و كردستان مهرههایی چون نجیب و صدام را بر سر ملت ما گماشتهاند....
... محرومیت زنان كرد از حقوق اجتماعی، بیشتر زنان را برای مبارزه علیه بنیادگرایان و مرتجعین تشویق مینماید تا زنان دوشادوش مردان برای آزادی و استقلال میهن شان جنگیده و افتخارات مهمی را تقدیم به ملت شان كنند. زنانی چون خالو خاصب، حفصهخانینقیب، عادله خانم مجید و دیگران ازین جمله هستند كه با خون سرخ شان داستان قهرمانی تقدیم كردستان كردند....
ما خواهران پیوندهای مستحكم میان خلقهای افغانی و كردی هستیم... ما در سوگ مینای عزیز رهبر و بنیانگذار "جمعیت انقلابی زنان افغانستان" خود را شریك میدانیم....»
بعداً نماینده دیگری از خلق مبارز كرد مقالهای را بزبان انگلیسی خواند.
یكی از دوستان پاكستانی آقای افضل احمد غازی مسئول بخش پشتوی رادیوی كویته بیانیهای را بزبان پشتو قرائت كرد و مراتب ارادت و احترامش را به رهبر شهید ما چنین ابراز داشت:
«گلو عزیزانو، دا خپل فرض گڼم چه د خپلو گزارشاتو په ابتدا كی د ارواح ښادی مینا د پاكی او سپیڅلی روح ته خپل د عقیدت او احترام گلان وړاندی كړم او ووایم چی مینا خور ژوندی ده، د عزت او شرافت خاوندان نه مړی. مرگ خو هغه له ورځی چه د ذلت او رذالت په څپو وهل شوی وی.
گله مینا داسی نه وه. هغی خو د اسلامی تعلیماتو په حواله، د جمهوری اصولو په حواله او د انسانیت د غوښتونو په حواله د افغانی ښځو د بنیادی حقوقو د گټلو په لاره كی ځان قربان كړی....
دا د خوشحالی خبره ده او زه پری ویاړم چه په افغان ملت كی د ښځو داسی زړهوړ تحریك موجود دی چه د مشكلاتو او ربرونو څخه ډار نه لری او د استعماری قوتونو سره سكری جنگولی شی او جنگوی. افغانان چه یو ځلاند تاریخ لری نن ځكه شاته پاتی دی چی دوی د خپلی آبادی نیمه برخه د ژوند له ټولو حقوقو او د ژوندانه له ضروری چوپړ څخه جلا او بیل ساتلی دی، دوی ته د تعلیم او د رای د وركولو حق قایل نه دی، دوی ته د نرانو د ملكیت او میراث حیثیت وركول شوی دی، دوی د حارویو په څیر خرڅول كیږی. ځكه نو یو داسی قوم چه پوره نیمه آبادی یی بیكاره وی او د قوم او وطن په تعمیر او ترقی كی برخه و نه لری ضرور به زمونږ په شان شاته پاته كیږی او د دوی په غاړه د پردو د بل واكی غروندی به حمل كیږی. زه د پاكستان د آزادی د تحریك او د قائد اعظم محمد علی جناح د یو گمنام سپاهی په حیث تاسو ته دا حال دركول غواړم چه د هغه په عظیمالشان او قهرمان تحریك كی د نرانو د اوږه په اوږه ښځی پیغلی او میرمنی هم موجودی وی....
آقای رشید حسرت
... په افغانستان كی د انگریز خلاف چه كوم دری مشهوری مقابلی شوی په هغو كی د ښځو كردار د تاریخ په پاڼو كی دورایه د خلكو توجه په حق ځان ته راگرځولی. ملالی خوری څه له د افغانانو د تاریخ عنوان جوړه شوه؟ په بولدك كی د شهیدانو په مباركو قبرونو كی څو قبرونه د ښځو دی.
له تیرو دیاړلس كالو څخه افغانی میرمنی چه كوم مصیبتونه، ذلتونه او ربرونه تیر كړی دی د هغو په تفصیل د انسان زړه په گوگل كی ژاړی په دی دوران د افغانی تور سرو سره چه كوم غیرانسانی حركتونه شوی دی زه حیران یم چه څنگه د هغه حساب به د سبا مورخ د چاپ په كتاب كی لیكی؟...»
یكی از خواهران «راوا» مطلبی را بزبان اردو تحت عنوان «یا دموكراسی یا مرگ» قرائت كرد.
متعاقباً خواهری به نمایندگی از «سازمان آزادیبخش مردم افغانستان» (ساما) پیام آن سازمان را به مناسبت پنجمین سالروز شهادت مینای ارجمند به حاضرین تقدیم كرد كه در قسمتی از آن چنین آمده است:
«خواهران دردمند و سوگوار! درست پنج سال قبل درین روز اجیران بی ننگ امپریالیزم روس دست به ترور مینا رهبر و بنیانگذار "جمعیت انقلابی زنان افغانستان" زدند. ترور مینا ترور زن آزاده و فداكاری بود كه جان عزیز خود را وقف جنبش زنان میهن نمود. مینای شهید در راه تشكل، بسیج و سمت دهی انقلابی جنبش زنان نقش برازندهی داشت كه نه تنها در دل "جمعیت انقلابی زنان افغانستان" بلكه در دل فرد فرد زنان انقلابی و مبارز كشور ما مقام ارزندهای دارد.
.... آری دوستان، سازمان «ساما» در حالی پیام تسلیت بشما تقدیم میدارد كه یك هفته قبل، سالروز شهادت پروفیسر عبدالقیوم رهبر كه دو سال قبل سینه پرمهرش آماج خشم كین دشمنان آزادی، دموكراسی، عدالت و انسانیت قرار گرفت برگزار كردیم. «ساما» در طی دو سال اخیر فقدان رهبرش عبدالقیوم رهبر را با متانت انقلابی تحمل و با تبدیل اندوه به انرژی رزمنده و پیكارگر راه پر درخشش رهبر شهیدش را به كوری چشم دشمنان خلق پرخروشتر ساخته و مصمم است با تعهد انقلابی درفش خونین آزادی را به شانههای خونچكانش استوارانه بلند نگهدارد....
اگر مبارزات خلقهای دربند و تحت استعمار روس و در راس مبارزات خلق قهرمان و بپا خاستهی افغانستان بنیاد استعمار روس را تا در هم شكستن كامل و تجریه آن فرو ریخت به یقین كه در فاز نوین انقلاب و مبارزه خلقهای سراسر جهان امپریالیزم امریكا آماج آتش خشم بر حق ملتها و مردمان جهان قرار خواهد گرفت.
... اگر مزدوری و وابستگی به اجانب به هر شكل و نامی توانست جنبش اصیل ملت ما را انجراف دهد و بجای آزادی اسارت ننگین، بجای دموكراسی اختناق چند لایه قرون وسطایی و بجای عدالت استبداد و وحشت را ببار آورد پس راه خروج ازین بن بست بحران كنونی را در طرد هر گونه وابستگی و مزدوری و قطع مداخلات اجانب در امور میهن عزیز خود میدانیم.»
آقای سردار رشید حسرت یكتن از رهبران «جبهه آزادیبخش جمو و كشمیر» JKLF طی سخنرانی پر شوری چنین اظهار داشت:
«وقتی دست نیروهای امپریالیستی در جهان بخاطر پامال نمودن ارزشهای انسانی دراز میشود، از هر سو افرادی برای حفظ و احیای آن ارزشها سینه سپر ساخته همه هستی و حتی جانهای عزیز خود را هم درین راه قربان مینماید، اینان دیگر نه به یك حزب و نه به یك ملت بلكه به تمام جامعه انسانی متعلق اند. و به گلی میمانند كه بوی آن دل و دماغ همهی مردم را معطر میسازد.
من باور دارم كه خواهر مینا از جمله همین انسانهای بزرگ بود كه جانش را فدای راهش كرد و چنین انسانی برای همیشه جاویدان است و من در برابر او سر تعظیم فرو میاورم.
....
حالا كه فرصتی برای بازگشت ملت بزرگ افغانستان میسر شده موانع زیادی درین راه وجود دارد. ولی من معتقدم كه باید مردم افغانستان كه بحیث مهمان به پاكستان آمدهاند، بدون مداخله پاكستان در كشور خود رفته و حكومت مطابق خواست شان را بسازند.
اگر امروز حكام پاكستان بخاطر مقاصد خود مانع حل مسئله افغانستان میگردند، فردا مردم این كشور از احترام و عزت لازم نزد افغانان، برخوردار نخواهند بود. با اینكه ۱۳ سال حكام پاكستان حامیان و مزدورانش را كه گاهی یكی و گاهی دیگری را پیش میكشد و همین بازی را در كشمیر نیز براه انداخته است، حكمرانان پاكستان اگر دوست ملت افغانستان اند بدون شك باید با مردم افغانستان باشند نه با بنیادگرایان، جاسوسان و حامیانش.
در آخر تاكید میكنم كه مظلوم در هر گوشه دنیا اگر باشد در صورتی كه با هم متحد نشوند جلو استبداد را نمیتوانند بگیرند، و برای بدست آوردن این هدف باید در راه مینا گام گذاریم و خداوند بما توفیق رفتن درین راه را دهد.
انشااله كه وقت فرا رسیده كه افغانستان آزاد باشد و مردم افغانستان نظام مطابق خواست شان را در آنجا مستحكم سازند و انشااله آنزمان هم نزدیك است كه سرزمین من نیز كشوری آزاد و خودمختار گردد و ملتهای كشمیر، افغانستان، ایران آزاد، كردستان آزاد و تمام ملتهای آزاد مانند برادران در راه دنیای نوین به پیش روند....»
نماینده «جبهه مبارزین مجاهد افغانستان» پیام همبستگیاش را با «راوا» چنین بیان كرد:
«خواهران انقلابی،
پنج سال قبل خون مینا رهبر «راوا» و سرقافله زنان آزادیخواه میهن ما بدست خاد و بنیادگرایان به زمین ریخت. جنبش دموكراسی طلب و بخصوص زنان ستمكش به سختی عزادارتر شدند ولی داغ سیاه نازدودنیای كه با این جنایت خاینانه بر پیشانی وطنفروشان و تروریستهای بنیادگرا حك گردیده، همه نیروهای انقلابی را تكان داده و آنها را در مبارزه علیه دو دشمن هشیارتر و مصممتر ساخت و همچنانكه بخوبی پیداست ارادهی "جمعیت انقلابی زنان افغانستان" را در ادامه راهش بیشتر از پیش راسختر گردانید. این ثابت میسازد كه آنچه مینا جانش را در راه آن فدا كرد از طرف شاگردان و راهروانش همچون مردمك چشم تا به آخر پاسداری خواهد شد.
خواهر کردی ما خانم خورشید اقبال
تا كنون صرفنظر از پوشالیان، دست پلید بنیادگرایان گلبدینی به خونهای شریف و ارزندهی بسیاری از فرزندان بزرگ وطن نظیر مینا آغشته شده است. بناً فاشیستهای بیمار به مثابه خطرناكترین و كثیفترین دشمنان مردم ما تثبیت اند.
....
شما شعار والای آزادی، دموكراسی و عدالت اجتماعی را از آغاز تا بحال بیهراس از ترور و تهدید بنیادگرایان بدوش كشیده و بدین ترتیب توجه و تایید قاطبه مردم و نیز حمایت وسیع و صمیمانه اكثریت نیروهای وطنخواه و جدی كشور را بخود جلب كردهاید.
"جبهه مبارزین مجاهد افغانستان" با پافشاری قاطعانه در مبارزه علیه بنیادگرایی دوشادوش شما خواهران انقلابی تا حصول دموكراسی، تامین عدالت اجتماعی و حقوق زنان در افغانستان به پیكار خود ادامه خواهد داد.
....
درین روزها كه بجای تجاوزكاران روسی، وطنفروشان و بنیادگرایان فاشیست بر شرف و هستی مردم ما چشم دوختهاند، همكاری و اتحاد كلیه نیروهای ملی و طرفدار دموكراسی جهت رهایی افغانستان از اهمیت حیاتی برخوردار است "جمعیت انقلابی زنان افغانستان" كه از نصف نفوس كشور نمایندگی میكند، درین راه بیگمان سهم عظیم میتواند ادا كند.
- سلام و افتخار بر شهدا!
- زنده باد "جمعیت انقلابی زنان افغانستان"!
- زنده باد مبارزه مشترك تمام نیروهای آزادیخواه بر ضد پوشالیان و بنیادگرایان!»
قبل از پایان محفل، متن اپیل (خطابنامه) مبنی بر تقاضای اجرای اشد مجازات دو تن از قاتلین شهید مینا بنامهای احمدسلطان و همایون بزبان اردو توسط یكی از خواهران قرائت گردید.
اپیل مذكور به رییس جمهور پاكستان آقای غلام اسحق خان، صدراعظم پاكستان آقای نواز شریف، آقای چوهدری شجاعت حسین وزیر داخله، آقای چوهدری امیرحسین وزیر عدل و انصاف و آقای تاج محمد خان جمالی وزیر اعلی بلوچستان ارسال گردید.
برعلاوه مطالبی كه در بالا ذكر شد پیامهای همبستگی و تسلیت از طرف بیگم جاویدباقر مسئول «شعبه خواتین» انجمن حقوق انسانی دیره اسمعیلخان، داكتر فریده افضل رانا رهبر و بنیانگذار «تحریك نسوان پاكستان»، هواداران «راوا» در شهرهای فرانكفورت و كلن آلمان و تورن جنرال صالح گل مسئول «اتحادیه صاحبمنصبان افغانستان» فرستاده شده بود.
ضمناً در لابلای محفل اشعاری به زبانهای دری، پشتو، نورستانی، بلوچی و اردو از طرف شاگردان مكتب وطن دكلمه گردید.
همچنان سرودهای «عزیز مادرم»، «د جنگ لمبی» و «كوه ایمانیم» نیز توسط شاگردان مكتب وطن اجرا شد كه مورد استقبال زیاد حاضرین قرار گرفت.
محفل با اجرای سرودی ساعت ۳۰:۵ عصر خاتمه یافت.
در پایان محفل مهمانان از میز نشریات و كاستهای «راوا» مقدار قابل توجهی خریداری كردند.