نصیراله‌بابر وزیر داخله دوران بی‌نظیربوتو در مصاحبه‌ای با «ویكندپست» مورخ ۳۰ جولای ۲۰۰۰ گفت:
«در ۱۹۹۶ زمانی كه دیدیم رهبران جهادی افغانستان فاقد درایت لازم جهت استقرار صلح و امنیت در افغانستان اند، ما افغان‌ها را در ایجاد زیربنای اقتصادی شان كمك كردیم. هیچكس نمی‌تواند منكر شود كه طالبان در افغانستان صلح آورده اند و در زمام حكومت ما به آنان كمك كردیم. ما در مناطق تحت كنترول آنان، علاوه بر ایجاد سیستم بانكی و احداث راه‌ها، مخابرات را تأمین كردیم.
در نوامبر ۱۹۹۶ فراوان كوشیدم تا طالبان و اتحاد شمال احمدشاه‌مسعود را با هم آشتی دهم.»
اما پدرخوانده نمی‌گوید و هیچ خبرنگاری هم از او نپرسیده و نخواهد پرسید كه زنده نگهداشتن خیانتكاران طالبی و جهادی توسط پاكستان واقعیتی مثل آفتاب روشن است، اما ایشان بفرمایند كه آنچه را از مزدوران بنیادگرایش دریغ كرده چه بوده است؟