دهمین سالروز شهادت مینا رهبر و بنیانگذار «جمعیت انقلابی زنان افغانستان» طی محفل شكوهمندی برگزار گردید.
آرامگاه شهید مینا
در محفل برخی نمایندگان سازمانهای افغانی، اعضاء و هواداران «راوا» حضور داشتند. سالون با تصاویری از مینای شهید، پوستر و شعارهای پشتو و دری مزین گردیده بود.
محفل ساعت ۸ شام با سرود «مینا عظمت ته...» افتتاح شد. سپس با سخنرانی محبوبه یكی از اعضای «جمعیت انقلابی زنان افغانستان» در باره «نقش و موقعیت زنان در جامعه» ادامه یافت. «مینایی كه من می‌شناختم» عنوان خاطراتی از زندگی و مبارزات رهبر شهید ما بود كه توسط یكی از رهروان راهش تهیه و بوسیله هما خوانده شد. بعداً نبیله عضو «راوا» در تأكید به نقش مینا و پاسداری از ارثیه وی گفت: «مینا گرچه از میان رفت و به ابدیت پیوست، رسالتش را بفرجام رسانید و برای رهروان بازماندگان خود میراث گرانبهایی را باقی گذاشت. این میراث، راه او، تشكل آهنین او و درفش در اهتزاز اوست كه اگر آنرا پاس نداریم، اگر آنرا چون مردمك چشم نگه نداریم، اگر آنرا با پافشاری بیشتر و اراده‌ی محكمتر و برنده‌تر روی مبارزه، صیقل ندهیم وفاداران پیگیر راه محكمتر او نخواهیم بود. بخصوص در شرایط كنونی كه بنیادگرایان جاهل و برادران طالبی شان رسماً و بقول خود شان شرعاً در حد ماهیت ماورای ارتجاعی خود بر هستی زن بعنوان انسان خط بطلان می‌كشند، توهین و تحقیر روا می‌دارند، زن را در كنج خانه به چار میخ می‌كشند، از تعلیم، سواد، و شركت در امور اجتماعی چه كه از رفتن نزد داكتر و تداوی هم محروم می‌دارند، شنیدن آواز كفش زن را حرام می‌دانند و سایه‌ی زن را به تیر می‌زنند، وظیفه‌ی ما زنان در براندازی حاكمیت چنین جاهلان قرون وسطایی صد چندان سنگین تر و جدی تر می‌گردد و فقط با ادامه راه میناست كه می‌توان به این آرزو دست یافت.
گرفتن انتقام قهرمان شهید ما برای هر زن و مرد مبارز و شرافتمند چیزیست كه در آن انعكاس انقلاب كردن و یا پشت كردن به آن را باید دید. انتقام خون مینا با از بین بردن فزیكی قاتلان او گرفته نخواهد شد. این انتقام چیزیست كه خودش هم در حیات خود به ما تعلیم داده است. انتقام او و سایر شهدا با پا فشاری روی مبارزه‌ی قاطع، آگاهی دادن به خلق دربند ما و بخصوص زنان ستمدیده كشور ما، در تحكیم و توسعه‌ی سازمان او، در بردن پیام او به دور ترین و تاریك‌ترین نقاط كشور اخوان گزیده و طالب‌زده‌ی ما گرفته خواهد شد. هرگاه ما بعنوان رهروان صدیق او بتوانیم به این امیدهایش جامه عمل بپوشانیم، آنگاه شاد و سرفراز بر بلندترین قله‌ی رزم آزادی صعود خواهیم كرد.»
بعد، یكی از اعضای «راوا» گزارشهایی از برخورد طالبان نسبت به زنان ما و كابل سوخته در آتش اخوانیان و طالبان تهیه نموده بود كه در محفل ارائه كرد.
در لابلای محفل علاوه از دكلمه اشعار، سرودهای پرشور انقلابی و میهنی پشتو و دری توسط شاگردان مكتب «وطن» اجراء گردید كه مورد استقبال فراوان حاضران واقع شد. محفل ساعت ۱۱ شب پایان یافت.