ما در شماره های قبلی «پیام زن» هجویات نشریاتی چون «شهادت»، «اتحاد اسلامی»، «دانشجویان مسلمان»، «میثاق خون» و... بر ضد «جمعیت انقلابی زنان افغانستان» را نشر نمودیم كه با لحن لچكانه خاص خاینین بنیادگرا بر ما تاخته بودند. ولی اینبار پدران پاكستانی این خاینین از افشاء و طرد مزدوران افغانی شان بوسیله «راوا» به خشم آمده در شماره ۱۲ جولای ۱۹۹۶ روزنامه «جسارت» چاپ كراچی با همان لحن آشنا و بازاری به نشر اكاذیب و دشنام هایی بر ضد «راوا» پرداخته و به دفاع از موالید كثیف افغانی‌اش برخاسته.
ما افتخار می‌كنیم كه بین خود و آن دژخیمان خاین و بی‌وطن اینچنین خط فاصلی كشیده‌ایم كه قوله‌های شان را بلند كرده و در مقابل پشتیبانی اكثریت عظیم مردم را جلب كرده‌ایم اگر غیر از این می‌بود جای شگفتی بود. باندهای كثیف اخوانی هیچگاه نشریاتی نظیر «مرجان»، «سحر»، «نوبهار»، «آرمان»، «فریاد»، «وفا» و غیره را كه راه مماشات و سازشكاری و حتی همسویی با آنان را پیشه كرده‌اند مورد لعن و دشنام قرار نداده و نمی‌دهند چون در آخرین تحلیل آنها را متحدین و دوستان خود می‌پندارند ولی «پیام زن» كه سازشكاری را ننگ دانسته به افشای بی‌چون و چرای شان می‌پردازد مورد حملات پست قرار می‌گیرد، زیرا خنجری است بر قلب كلیه دشمنان مردم ما.
ما نمی‌خواهیم به رد اتهامات سخیف و بشدت مبتذل «جسارت» بپردازیم. فقط ترجمه قسمت‌هایی از آنرا می‌آوریم تا خوانندگان ما اندكی خندیده و هم ببینند كه واقعاً برادران شیطان چقدر همدل و همزبان اند چه افغانی باشند چه پاكستانی و چه ایرانی و سودانی.
«.... كمونیستها بعد از شكست شان در افغانستان از حربه شیوع بی‌ثباتی و انارشی استفاده كرده و با استفاده از زنان كمونیست بخاطر جامه عمل پوشاندن به مقاصد شوم شان پلان منظم ترتیب داده‌اند روش كارشان طوریست كه برای بدنام كردن اسلام، مجاهدین و شعار اسلامی در ممالك اسلامی و غیر اسلامی بوسیله زنان آواره و بی‌بهره از رسوم دینی و ملی تظاهرات به راه می‌اندازند و بر رهبران مجاهد انواع اتهامات ناشایست وارد می‌نمایند. از جاهای مخفی نشریات و اخبار نشر می‌كنند و با افراد هم‌مسلك خود رابطه برقرار ساخته آنان را علیه مسلمانان بسیج می‌كنند.
این مظاهره‌ها بخصوص در پاكستان و هند براه می‌افتند، اینان شامل عده‌ی زیادی زنانی اند كه برای "خاد" كار می‌كنند.
در این روزها اینها در پاكستان بسیار متشكل و فعال اند و به نامهای مختلف سازمانها تشكیل داده جراید نشر می‌كنند. یك سازمان به نام "جمعیت انقلابی زنان افغانستان" (راوا) است كه دفتر مركزی آن در منطقه‌ای در شهر كویته بلوچستان مخفی می‌باشد و شاخه‌های آن در پشاور و اسلام‌آباد فعال است. در دهلی جدید هم یك دفتر بزرگ دارند كه وظیفه ترتیب دادن مظاهره ها و فعالیتهای كمونیستها را دارد.
از طرف "راوا" یك نشریه به نام "پیام زن" نشر می‌شود كه بر لوح آن شعار "آزادی، دموكراسی و عدالت‌اجتماعی" درج می‌باشد. ازطرف "راوا" "پروگرامهای هنری" هم‌ترتیب داده می‌شود كه بر علاوه مجالس فحاشی و عریانی، شامل سخنرانی‌های پرشور علیه اسلام و "بنیادگراها" است. فلم‌های عریان به نمایش درآورده و ترتیب شراب و رقص و سرود داده می‌شود. این برنامه های مختلط مردان و زنان بطور مخفی هم برگذار میشوند.
پشت و پناه اینان نیروهای شكست خورده‌ای اند كه در میدان جنگ شكست‌خورده زخمهای خود را می‌لیسند؟ و ثانیاً كشورهای ضد اسلام اند كه بعد از فتح عظیم مسلمانان در افغانستان دچار سراسیمگی شده اند كه مبادا در افغانستان حكومت اسلامی بوجود آید.»