مزدوران‌ عربی‌ گلبدین‌ از «خلافت‌ اسلامی‌» شان‌ رانده‌ شدند

عده‌ای‌ از مزدوران‌ جنگی‌ عرب‌ كه‌ برای‌ انجام‌ خدمات‌ مالی‌ و تداركی‌ باند گلبدین‌ در پشاور لانه‌ گزیده‌ بودند پس‌ از آنكه‌ دولت‌ پاكستان‌ تصمیم‌ به‌ اخراج‌ آنان‌ از پاكستان‌ گرفت‌، اكثراً با مقادیر هنگفتی‌ پول‌ و اسلحه‌ و مهمات‌ در منطقه‌ تیرا جابجا شدند و بیشرمی‌ را تا بجایی‌ رسانیدند كه‌ توسط‌ رهبر شان‌ «عبداله ‌الرفاعی ‌ابوحمام‌» تیرا را «خلافت‌ اسلامی‌» اعلام‌ كردند! ولی‌ مزدوران‌ جنگی‌ مذكور نمیدانستند كه‌ تیرا، چارآسیاب‌ یا كدام‌ منطقه‌ دیگر تحت‌ كنترول‌ باند جنایتكاری‌ چون‌ گلبدین‌ نیست‌: لشكر قبایلی‌ آفریدی‌ كه‌ از دیدن‌ سگان‌ عربی‌الاصل‌ گلبدین‌ با عده‌ای‌ از زنان‌ به‌ غنیمت‌ گرفته‌ شده‌ افغان‌ و پاكستانی‌ و آنهمه‌ ساز و برگ‌ نظامی‌ شان‌ به‌ شدت‌ به‌ خشم‌ آمده‌ بودند و مخصوصاً وقتی‌ دیدند مزدوران‌ مزبور بعلت‌ دلگرمی‌ از حمایت‌ حزب‌ گلبدین‌، «دارالخلافه‌» خود را ترك‌ نمیكنند بر آنها حمله‌ بردند كه‌ در نتیجه‌ رهبر و حدود ۲۰ نفر از همراهان‌ وی‌ را كشته‌ و عده‌ای‌ را دستگیر كردند. بقیه‌ طبعاً به‌ «خلافت‌ اسلامی‌» افغانستان‌ گریختند. روزنامه‌ها تعداد تلفات‌ لشكر قبایلی‌ آفریدی‌ را در جنگ‌ ۱۷ روزه‌ ۶ نفر نوشتند.

داستان‌ انحطاط‌ اخلاقی‌ «مجاهدین‌ عربی‌» را كه‌ بویش‌ حتی‌ در پارلمان‌ پاكستان‌ هم‌ بالا گرفته‌ خوبست‌ از زبان‌ وزیر داخله‌ این‌ كشور بشنویم‌:

«نصیراله ‌بابر وزیر داخله‌ پاكستان‌ طی‌ گزارشی‌ به‌ سنا گفت‌ كه‌ دولت‌ تصمیم‌ گرفته‌ تمام‌ اعرابی‌ را كه‌ در پاكستان‌ بطور غیرقانونی‌ زندگی‌ دارند به‌ كشورهای‌ شان‌ باز گرداند.

قاضی ‌حسین ‌احمد (امیر جماعت‌ اسلامی‌) از حمله‌ به‌ عربهای‌ الجزایری‌ و مصری‌ و سایر "مجاهدین‌" عرب‌ انتقاد نموده‌ آنان‌ را مسلمانانی‌ نیكو خواند كه‌ بخاطر جهاد افغانستان‌ به‌ پاكستان‌ آمده‌اند. بابر در پاسخ‌ به‌ قاضی ‌حسین ‌احمد گفت‌ چون‌ فعلاً جهاد ختم‌ گردیده‌ لذا ما از اتباع‌ عربی‌ای‌ كه‌ به‌ جهاد افغانستان‌ آمده‌ بودند خواسته‌ایم‌ به‌ كشورهای‌ خود برگردند زیرا با موجودیت‌ آنان‌ در اینجا، پاكستان‌ به‌ حیث‌ یك‌ كشور تروریست‌ شناخته‌ میشود. سناتورهای‌ ای‌.ان‌.پی‌ صوبه‌ سرحد از این‌ نظر وزیر داخله‌ پشتیبانی‌ كردند.

بابر فاش‌ ساخت‌ كه‌ برخی‌ عربها غرق‌ در اعمال‌ غیراخلاقی‌ اند تا سرحدی كه‌ حتی‌ زنان‌ خود را معاوضه‌ میكنند "اگر از تصاویر لختی‌ را كه‌ از آنها نزدم‌ موجود است‌ به‌ شما نشان‌ بدهم‌ از دیدن‌ آن‌ شرم‌ خواهید كرد."»

(«فرنتیرپست‌»، ۱۲ اگست‌ ۱۹۹۴)