روزنامه «مسلم» در ۳ سپتامبر ۱۹۹۶ گزارش داد كه «استاد محمد محقق رئیس حزب وحدت در مزارشریف، رساندن كمك های نظامی و مالی ایران به گروه اكبری را كه تحت نفوذ احمد شاه مسعود است، مایه ایجاد ناآرامی در منطقه نامیده است. او گفت كه در این رابطه به ایران اعتراض كرده است.»
این مزدورك مایل است مردم او را «اعتراض»چی مقابل رژیم ایران بشناسند. اما نمی‌داند كه واقعیت «اعتراض»اش جز ناز و نخره‌ای نفرت‌انگیز در برابر اربابانش نیست تا آنان را به دست كشیدن بیشتر و گرمتر بر سر و روی خود جلب كرده و انباق اكبری و گروهش را جاسوسانی بی‌وفا وانمود سازد.
محمد محقق باید بداند كه طویله خیانتكاریها و جنایت‌پیشگی‌ها و وابستگی شخص او و گروه خلیلی و اكبری و غیره آنقدر كثیف و متعفن است كه میلیونها بار از اینگونه گرانفروشی‌های بیشرمانه مقابل صاحبان ایرانی زیر نام «اعتراض» قادر نخواهد بود آنها را ذره‌ای هم پاك كنند. مردم ما همانطوریكه هزاره سوزیهای سیاف در كانتینرها را نخواهند بخشید، بیرل های پر از چشم های كشیده شده‌ی مردم بی‌گناه غیر هزاره توسط مزاری، خلیلی، آقای محقق و غیره همدستان را نیز بدون مجازاتی شایسته نخواهند گذارد.