به قول دایی ها كه معمولاً این عمل جنایتكارانه را انجام می‌دهند، سالانه هزاران نوزاد دختر عمدتاً مربوط اقشار بالای جامعه در ایالت بیهار هندوستان به قتل رسانیده می‌شوند.
گزارش «تایمز آف اندیا» كه بر اساس سروی یك مؤسسه غیر دولتی محلی تهیه شده، فاش می‌سازد كه تنها در ولسوالی كاتیهار سالانه بیش از ١٢۰۰ دختر كشته می‌شوند.
گزارش اخیر دختركشی مشعر است كه این عمل اولاً بین راجپوتها شروع گردیده و بعد بین گروههای دیگر انتشار یافت. درست همانطوریكه عمل مذكور در گروه اجتماعی «گوندر» در تامیل نادو به وقوع پیوست و حالا تقریباً به تمام گروههای دیگر سرایت كرده است.
نظر به گزارش، در بیهار نوزادان به دستور والدین (عمدتاً پدران) توسط دایه ها كشته می‌شوند. در حالیكه این جنایت در فامیل‌های تامیل نادو را به دلایل اساساً اقتصادی، اقارب عملی می‌سازند.
یك دایه میانه سال می‌گوید: «مادرها هیچگاه به این عمل مایل نیستند لیكن مردها آنان را مجبور می‌سازند.» او اضافه می‌كند «در خانواده راجپوتی وقتی دختری تولد می‌شود آنان دروازه ها و كلكین‌ها را می‌بندند و بعد دایی را وادار می‌سازند كه نوزاد را بكشد. من نمك یا یوریا در دهن نوزاد می‌ریزم كه در ظرف یك ساعت او را می‌كشد. بعداً جسد را با تكه پیچانیده به دریا می‌اندازم.»
طبق گزارش در كاتیهار ٣۵ دایه به این جنایت مشغول اند و هریك معترف است كه در هرماه اقلاً سه طفل را به قتل می‌رساند.
دایی ۴۰ ساله‌ای می‌گوید: «ما در مقابل هر قتل فقط ٢۵ روپیه بدست می‌آوریم. بعضی اوقات نوزاد را خفه نموده و از ترس جسد را در جنگل می‌اندازیم.»
«مسلم»، ٣۰ اپریل ١۹۹۵