غیر از جدال سراستخوانِ قدرت، این خاینان جنایتكار همیشه با هم بوده و خواهند بود؟
«عظیم رهنما» با آن كه مورد خشم صاحبان امریكایی‌اش واقع شده، خود را از دست نمی‌دهد و گاهگاهی با اعلامیه‌هایی مردم را به «جهاد» علیه عساكر خارجی در افغانستان دعوت می‌كند!
لیكن این جنایتكار منحرف نمی‌داند كه اگر مردم مجبور باشند بین باند او و «ائتلاف شمال» و طالبان از یك طرف و عساكر خارجی از طرف دیگر یكی را انتخاب كنند بدون تردید عساكر خارجی را ترجیح خواهند داد كه لااقل بی‌ناموسی شان كمتر است.
در عین حال این خاین از یاد می‌برد كه خیلی پیش از امریكاییان، او مورد تعقیب نیروهای انقلابی و مردم آزادیخواه ما بوده است و آرزو این است كه كاش هرگز زنده در دست امریكاییان نیفتد چرا كه هیچ بعید نیست پس از مدتی «تحقیقات» و معامله‌گری‌ای تازه با آنان به افغانستان برگردانده شود تا بقیه عمرش را به آخرین خیانتكاری‌ها و جنایت‌پیشگی‌ها بر ضد نیروهای طرفدار دموكراسی بگذراند. شنیده ایم كه كسانی كه از گوانتانامو برگردانده می‌شوند اكثراً عناصر پلیدی اند با تعهدات معین و انجام وظایفی به نفع امریكا.
این مكروب فقط اگر به دست نیروهای انقلابی كشور بیفتد ممكن است به طورمناسب مجازات شده و حساب صدها روشنفكر مبارز كه توسط او به شهادت رسیده اند گرفته شود.
اگر مردم افغانستان از این هم بیشتر داغ عقب‌ماندگی بر دل می‌داشتند و روح و جسم شان در چنگال تبهكاران میهنفروش جهادی و طالبی فشرده می‌شد، گلبدین را بخشودنی و ماندنی نمی‌بودند.
به قوله‌های این شغال هیچكس پاسخ نخواهد گفت به استثنای ربانی و سیاف و عمر و اسماعیل و سایر «برادران دینی» اش.