جنبش‌ ضد جنگ‌ عراق‌ با آن‌ كه‌ گستره‌ی‌ جهانی‌ عظیمی‌ یافت‌ نتوانست‌ از جنگ‌ جلوگیرد، اما فردا چنین‌ نخواهد بود!

با آغاز تدارك‌ حمله‌ به‌ عراق‌، مردم‌ صلحدوست‌ امریكا فریاد برآوردند: «بنام‌ ما نه‌!» و از آن‌ زمان‌ به‌ اینسو «بنام‌ ما نه‌!» به‌ صورت‌ یكی‌ از بزرگترین‌ و فعالترین‌ نهادهای‌ ضد جنگ‌ در امریكا در آمده‌ است‌.

Anti-war

گفت‌ كه‌ بوش‌ عقاید دینی‌اش‌ را به‌ شیوه‌ای‌ كه‌ بین‌ اسلافش‌ هرگز نظیر نداشته‌، به‌ نمایش‌ می‌گذارد و اسامه‌بن‌لادن‌ به‌ جنگ‌ مقدسی‌ علیه‌ امریكا برخاسته‌ است‌.

گونترگراس‌ ضمن‌ محكوم‌ نمودن‌ استعمال‌ بمب‌های‌ خوشه‌ای‌ افزود: «امریكا بیشتر و بیشتر به‌ مثابه‌ جنایتكاری‌ جنگی‌ رفتار می‌كند. امریكاییان‌ جنگ‌ را خواهند برد اما بازندگان‌ حقیقی‌ در ایالت‌ متحده‌ خواهند بود زیرا این‌ كشور بخش‌ قابل‌ ملاحظه‌ای‌ از اعتبارش‌ را باخته‌ است‌.»

او همچنان‌ تأكید ورزید تا زمانی‌ كه‌ دیكتاتورها و رژیم‌ آنان‌ در خدمت‌ منافع‌ سیاست‌ خارجی‌ واشنگتن‌ بوده‌ اند از آنان‌ پشتیبانی‌ كرده‌ است‌.

نشریه‌ «كتاب‌ها و نویسندگان‌» ۲۷ اپریل‌ ۲۰۰۳

نلسن‌ماندلا در مصاحبه‌ای‌ با مجله‌ امریكایی‌ «نیوزویك‌» (۲۹ سپتامبر ۲۰۰۲) گفت‌ حمایت‌ امریكا از كودتای‌ سال‌ ۱۹۵۳ (۲۸ اسد ۱۳۳۲) توسط‌ شاه‌ ایران‌ بود كه‌ به‌ انقلاب‌ اسلامی‌ سال‌ ۱۹۷۹ منجر شد.

ماندلای‌ ۸۴ ساله‌، برخی‌ از مشاوران‌ ارشد آقای‌ بوش‌ از جمله‌ دیك‌چنی‌، معاون‌ وی‌ را «دایناسور» خواند.

آقای‌ ماندلا در مورد افغانستان‌ گفت‌ كه‌ حمایت‌ امریكا از مجاهدین‌ و اسامه‌بن‌لادن‌ در برابر اتحاد جماهیر شوروی‌ و عدم‌ همكاری‌ این‌ كشور با سازمان‌ ملل‌ متحد پس‌ از عقب‌ نشینی‌ شوروی‌ باعث‌ شد طالبان‌ در این‌ كشور به‌ قدرت‌ برسند.

وی‌ گفت‌: «اگر به‌ این‌ مسایل‌ نگاه‌ كنید به‌ این‌ نتیجه‌ می‌رسید كه‌ طرز نگرش‌ امریكا تهدیدی‌ برای‌ صلح‌ جهان‌ است‌.»

وی‌ گفت‌ هیچ‌ سندی‌ برای‌ ثابت‌ كردن‌ این‌ ادعا ارائه‌ نشده‌ است‌ كه‌ عراق‌ سلاح‌های‌ كشتار جمعی‌ در اختیار دارد. در همین‌ حال‌ اسكات‌ریتر، بازرس‌ سابق‌ تسلیحاتی‌ سازمان‌ ملل‌ متحد در بغداد نیز گفته‌ است‌ چنین‌ اسنادی‌ وجود ندارد.

وی‌ گفت‌: «اما ما می‌دانیم‌ كه‌ اسرائیل‌ سلاح‌های‌ كشتار جمعی‌ در اختیار دارد، اما هیچ‌ كس‌ به‌ آن‌ اشاره‌ نمی‌كند.»

مایکل مور Michael Moore

مایكل‌ مور فلمساز امریكایی‌ زمانی‌ كه‌ جایزه‌ اسكار را دریافت‌ می‌داشت‌، دولت‌ امریكا جنگ‌ در عراق‌ را راه‌ انداخته‌ بود. وی‌ طی‌ مراسم‌ بغایت‌ رسمی‌ و پرزرق‌ و برق‌ اعطای‌ جایزه‌ كه‌ در سراسر دنیا هم‌ پخش‌ می‌شد، به‌ جای‌ آن‌ كه‌ چشمانش‌ را بسته‌ و در رویای‌ دستیابی‌ به‌ شهرت‌، افتخار و پول‌ غرق‌ شود، آن‌ را مساعدترین‌ فرصت‌ یافت‌ تا فریاد وجدانش‌ و در واقع‌ فریاد وجدان‌ دهها ملیون‌ نفر در امریكا و سراسر دنیا را در اعتراض‌ علیه‌ جنگ‌ بلند نماید.

او با صراحت‌ گفت‌: «ما مخالف‌ این‌ جنگ‌ هستیم‌. ننگ‌ بر تو آقای‌ بوش‌، ننگ‌!» او همچنان‌ بوش‌ را رییس‌ جمهوری‌ «تقلبی‌» خواند كه‌ در عصری‌ تقلبی‌ و با انتخاباتی‌ تقلبی‌ روی‌ صحنه‌ آمده‌ و سربازان‌ امریكایی‌ را به‌ دلایلی‌ تقلبی‌ به‌ جنگ‌ فرستاده‌ است‌.

كریس‌ كوپر، پدرو المودوبار، آدریان‌ برادی‌ نیز حین‌ دریافت‌ جایزه‌ اسكار بر ضد جنگ‌ سخن‌ گفتند.

انسان‌ در حالی‌ كه‌ سرشار از احساس‌ احترام‌ به‌ مایكل‌ مورها می‌شود باز هم‌ بی‌اختیار به‌ یاد نویسندگان‌ و شاعران‌ خادی‌ ـ جهادی‌ از جمله‌ رهنوردزریاب‌ وطنی‌ می‌افتد كه‌ با چه‌ دنائت‌ رقت‌انگیزی‌ به‌ دریافت‌ لقب‌ «كارمند شایسته‌ فرهنگ‌» از سوی‌ رژیمی‌ پوشالی‌ می‌بالد و رفقای‌ حقیرتر از خودش‌ او را چف‌ و پف‌ می‌كنند.

<
<

عساكر امریكایی‌، عده‌ای‌ از دزدان‌ دستگیر شده‌ را برهنه‌ نموده‌ در خیابان‌های‌ بغداد گردانیدند.
اما امریكاییان‌ «متمدن‌» فقط‌ فراموش‌ كردند به‌ روی‌ آن‌ افراد هم‌ رنگ‌ سیاه‌ بزنند تا به‌ این‌ ترتیب‌ یگانگی‌ كامل‌ سطح‌ شان‌ را با سطح‌ طالبان‌ وحشی‌ به‌ نمایش‌ گذارند!