«جمعیت انقلابی زنان افغانستان» راوا به مناسبت گرامیداشت هشتم مارچ روز جهانی زن را در سال جاری در حضور تعداد كثیری از اعضا و دوستداران داخلی و خارجی، نمایندگان احزاب و گروه‌ها، و شخصیت‌های مترقی طی محفلی با شكوه در گرین‌شادی‌هال پشاور تجلیل كرد.
تالار با شعارهایی به دفاع از دموكراسی و بر ضد بنیادگرایی به زبان‌های فارسی، پشتو، اردو و انگلیسی، تصاویر مینا، سایر شهدا و نیز اناركلی‌هنریار و ملالی‌جویا و تصاویر گویای جنایت‌ها و توحش جهادی و طالبی آراسته شده بود. در گوشه‌ای میز نشریات و صنایع برای فروش قرار داشت.
محفل ساعت ۲ بعد از ظهر، با مقدمه‌ای پیرامون هشتم مارچ و اوضاع كنونی آغاز یافت. سپس دو تن از اعضای «راوا» به فارسی و پشتو درباره زندگی زنان تحت حاكمیت مافیایی «ائتلاف شمال»، لویه جرگه تدوین قانون اساسی و پاره شدن نقاب «دمكراتیك»بودن آن با حمله صبغت‌اله‌مجددیِ ده‌ملیون دالری و دیگر نوكران اوباش بنیادگرایان به ملالی‌جویا و اناركلی‌هنریار سخن گفته و خواهان محاكمه سردمداران جنایت‌سالاران «ائتلاف شمال» و طالبی شدند. به ادامه عده‌ای از دوستان پاكستانی و نیز نماینده هیئت ۵ نفری زنان ایتالیایی كه مخصوصاً به خاطر شركت در محفل از ایتالیا آمده بودند، در همبستگی با «راوا» و تائید مواضع سیاسی آن سخنرانی كردند. در خلال برنامه علاوه بر دكلمه اشعار انقلابی، اجرای سرودهای میهنی به وسیله نوجوانان محفل را شور و هیجان بخشید كه با كف‌زدن‌های ممتد حاضران استقبال شد.
در آخر نمایشنامه‌ای تهیه شده توسط استادان و شاگردان مكاتب «راوا» با نام «تا صبح بسیار مانده» كه دوره‌های تجاوز روس تا روی صحنه آمدن طالبان و ورود نیروهای امریكایی و نصب مجدد «ائتلاف شمال» را انعكاس می‌داد به نمایش گذاشته شد كه مورد توجه و ستایش فراوان حضار واقع شد.
جریان محفل كه تا ساعت ۶ شام ادامه یافت در تمامی روزنامه‌های مهم پاكستان بازتاب داشت.
بازتاب محفل ۸ مارچ در رسانه‌ها
«نیوز»
«راوا» موضع جنگسالاران را محكوم می‌كند
>
«جمعیت انقلابی زنان افغانستان» (راوا) گفته است كه با موجودیت جنگسالاران بنیادگرا در افغانستان هیچ تحول بنیادی بشمول بهروزی و آزادی زنان و مردان نمی‌تواند امكان‌پذیر باشد ولو هرقدر هم وزارتخانه و كمیسیون‌ها برای زنان ساخته شوند.
در گردهمایی‌ای كه به مناسبت روز جهانی زن در پشاور برگزار شده بود اعضای «راوا» اظهار داشتند كه بعد از حملات امریكا و حاكمیت دولت موقت بیرق زنان علم شد ولی در حقیقت زنان هنوز هم از حقوق شان محروم هستند و نمی‌توانند به كار و مراكز تحصیلی بروند.
سهیلا یكی از اعضای «راوا» گفت كه وزارت زنان و كمیسیون‌های زیادی ساخته شده‌اند و تعدادی زنان «مقاماتی» هم شدند ولی حتی بعد از گذشت دو سال زنان افغان شاهد تحول بنیادی‌ای در زندگی شان نبوده‌اند.
مریم یكی دیگر از اعضای «راوا» اظهار داشت كه هیچ تغییری در زندگی زنان افغان نیامده و آنان هنوز هم احساس ناامنی می‌كنند و زیر ستم هستند.
زنی افغان به نام شهلا اضافه كرد: «در ولایت هرات زیر كنترل اسماعیل‌خان، صدها دختر و زن از فرط احساس خفقان، وحشت، بی‌پناهی و بی‌بازخواستی باخودسوزی و شیوه‌های دردناك دیگر خود را از درد زندگی زیر سلطه رژیم آزادی‌كُش خلاص كرده‌اند».
سخنگویان همچنان ماهیت قلابی لویه جرگه قانون اساسی و آزادی بیان را به باد انتقاد گرفتند زیرا این از برخورد تعدادی از شركت كنندگان در لویه جرگه در برابر سخنان ملالی‌جویا و اناركلی كه شهامت كردند و بنیادگرایان را «جنایتكار» خواندند و خواستار محاكمه ملی و بین‌المللی آنان شدند به خوبی آشكار بود.
سخنرانان آلودگی اعضای لویه جرگه را با مكروب بنیادگرایی محكوم كردند و اظهار داشتند كه قانون اساسی جنایات گوناگون ضد زن را به نام دین و عنعنه مجاز قرار داده است.