اعلامیه جمعیت انقلابی زنان افغانستان (راوا) در مورد قتل عام هموطنان ما در بالا بلوک
اشغالگران امریکایی به سلسله کشتار بیدریغ مردم غمزده و معصوم ما، این بار در قریه بالابلوک ولایت فراه جنایت هولناک تازه‌ای آفریدند. به تاریخ ۱۵ ثور ۱٣۸۸ (۵ می ۲۰۰٩) طیاره‌های امریکا با پرتاب چندین بمب بر خانه‌های مردم و قتل عام بیش از یکصد و پنجاه تن که اکثر شان زنان و کودکان بودند، جنایت جنگی دیگری را مرتکب شدند اما با بیشرمی می‌کوشند تا عامل این کشتار را نیز طالبان نامیده و تعداد قربانیان ملکی را فقط دوازده تن اعلان نمایند.
استراتژی به اصطلاح «جدید» اداره اوباما و ازدیاد نیروهایش در افغانستان، بیش از پیش مردم نگونبخت ما را در معرض خطر قرار داده و به زودی در طی صد روز حکومت اوباما معلوم شد که وی بسی بیشتر از بوش جنگ افروز بوده و ارمغانش به مردم ما فقط کشتار وسیعتر و ستمگری‌های موحش‌تر بوده است. اداره وی از یکسو با بمب افگن‌هایش کودکان و زنان ما را توته توته می‌کند اما از سوی دیگر با تروریست‌های گلبدینی و طالبی، این دشمنان پلید وخونی مردم ما، دست دوستی داده به مذاکرات و زدوبندهای پنهانی با آنان مبادرت می‌ورزد.
عکس‌ها از «پیام زن»
در همین حال، حینی که مردم تیره روز ما اجساد لت و پار شده جگرگوشه‌هایشان را در گورهای جمعی دفن می‌کنند، چاکر خاین و وطنفروشی مثل سیدطیب‌جواد با بیشرافتی خاصی می‌کوشد جنایات جنگی بادارانش را کم رنگ جلوه دهد و در مورد کشته شدن غیرنظامیان از بستر گرمش در امریکا ضمن صحبت‌های رذیلانه‌ی دیگر بر زخم‌های مردم ما وقیحانه نمک پاشیده می‌گوید «این بهایی است که ما باید بپردازیم اگر می‌خواهیم که امنیت و ثبات در افغانستان و جهان بوجود آید.»!
آیا اگر کودکان و عزیزان وی و سایر جاسوس پیشگان فرومایه اش به سرنوشت مردم بالابلوک مواجه شوند باز هم پوست ضخیم بی‌ننگی و بی‌غیرتی را به تن کرده و خاموشی اختیار خواهند کرد؟
مردم ما برای رهایی از شر نیروهای اشغالگر و مزدوران وطنی شان راهی ندارند جز این که با شعار «نه اشغالگران، نه طالبان ددمنش، و نه ائتلاف شمال تبهکار؛ افغانستان آزاد و دموکراتیک!» بپاخیزند.
جمعيت انقلابی زنان افغانستان (راوا)
۱۷ ثور ۱٣۸۸