هشتم مارچ روز جهانی زن
«جمعیت انقلابی زنان افغانستان» هشتم مارچ روز همبستگی جهانی زنان را طی محفلی همه‌ساله برگزار می‌نماید. امسال نیز این روز را در حالی تجلیل نمود كه مردم و بخصوص زنان كشور ما در زیر بار ضد انسانی‌ترین ستم فاشیزم مذهبی بنیادگرایان درنده قرار دارند.
تعداد شركت كنندگان زن در مراسم امسال بسیار چشمگیر بود
در این محفل علاوه بر اعضا و هواداران «راوا» تعدادی از زنان مهاجر مقیم پشاور، دوستان پاكستانی و خبرنگاران شركت داشتند. محفل ساعت ۳۰: ٢ بعد از ظهر آغاز یافت. محل مراسم با شعارهای ضد بنیادگرایی، عكسهای زنان شهید كشور و ویرانی كابل تزیین گردیده بود. در جریان محفل اشعار انقلابی دكلمه و سرودهای انقلابی توسط شاگردان مكاتب اجراء گردید كه با استقبال گرم حاضران مواجه گردید. ضمناً نمایشنامه‌ای بسیار جذاب و برانگیزنده كه بیانگر جنایت و خیانت اوباش بنیادگرا در كشور و بخصوص شهر كابل بود، تمثیل شد.
مقالات و سخنرانی‌هاییكه ایراد گردید، بیشتر روی مبارزه ضد بنیادگرایی و تئوكراسی تأكید داشتند. یك تن از اعضای «ج.ا.ز.ا» ضمن سخنانش گفت: «رهایی زن بدون درهم كوبیدن سلطه بنیادگرایان و نیروهای حافظ آنان، بدون ایجاد دولت دموكراتیك و مردمی سرابی است كه رژیم های ارتجاعی می‌خواهند آنرا بخورد مردم و بخصوص زنان بدهند. به همین دلیل است كه مبارزه برای كسب حقوق زن نتیجه بخش نمی‌تواند باشد تا زمانیكه بنیاد بی‌عدالتی و ستم از كشور ما بركنده نشود. زنان باید سازمان مستقل خویش را ایجاد نمایند تا با مسایل خاص خود خوبتر آگاهی حاصل نموده، تجربه انقلابی كسب كرده و خود آگاهی شان از چگونگی و راه رهایی شان ارتقا یابد. اما رهایی زنان بدون پیوند با مبارزه مشترك و فشرده زن و مرد غیر قابل تصور است. همانطوریكه مبارزه برای آزادی مردم ما از فاشیزم دینی امری مردانه یا زنانه نیست، مبارزه‌برای رهایی زنان هم نمی‌تواند مسئله‌ای كاملاً زنانه تلقی شود.» وی تاكیدنمود كه «مبارزه علیه بنیادگرایی باید در صدر تمام برنامه‌های نظری وعملی قرار گیرد. بدون این مبارزه تأمین آزادی، دموكراسی و كسب حقوق زنان در شرایط فعلی كشور ناممكن است.»
متعاقباً یك تن دیگر از اعضای «ج.ا.ز.ا» در مورد نقش زنان و چگونگی امر پیشبرد مبارزه زنان چنین اظهار نمود: «حق چیزی نیست كه داده شود، حق خود را باید گرفت. ولی این حق گرفتن آسان نیست، شهامت، مبارزه پیگیر و قربانی می‌خواهد. با برده‌باری پوچ، صبر و حوصله بیكران و غرق شدن در آرایش و زیور، این حق خویش را گرفته نمی‌توانیم.
گروپ سرود «مكتب وطن»، پنج ترانه را به نورستانی، پشه‌ای، هزارگی، پشتو و فارسی اجراء كردند
كلماتی چون زن شكیبا، لطیف، جنس ظریف، سرخرو، عاجز،باحجاب و...فقط در قالب فرهنگ ستمكاران جا دارد،كه ما را ضعیف و ناتوان می‌سازد و نمایانگر شكننده بودن شخصیت زن است كه باید از ریشه سوزانده شوند. ما باید معنای درست این كلمات را درك كنیم و علیه همه‌ی این با پنبه حلال كردن ها مبارزه نماییم. مبارزه آگاهی می‌طلبد و جهت رسیدن به دانش قبل از همه آموزش و سواد ضروریست تا مفاهیم و كلمات را بشناسیم و درك كنیم كه كی هستیم و چه وظیفه داریم؟....
وظیفه زن نباید منحصر به بچه‌داری، مادر خوب شدن و یا زن با سلیقه بودن باشد، زن باید پرشور و فعال بوده و برای بهبود زندگی مردم و اصلاح جامعه مسئولانه سهم ادا كند. زنان بمثابه آن گدی‌گك هایی نیستند كه وظیفه شان خانه‌داری، آرایش و آویختن زیورات به سرو گردن، ماشین تولید مثل، كنیزوار خدمت مرد و شوهر و خلاصه برده‌ی خواهشات مرد شمرده شوند.
مصایب زن افغان در شرایطی كه كشور تحت حاكمیت اخوان خون‌آشام قرار دارد، با گذشت و خاموشی حل نمی‌شود، باید زنجیرهای تعصب و جهل را بشكنیم و با دستان رها و ذهن آگاه به مبارزه علیه متجاوزین بی‌ناموس و خواهر و مادر نشناس برویم.»
محفل با نمایش و فروش صنایع دستی و انتشارات «ج.ا.ز.ا» ساعت ۶:۳۰ شام ختم گردید.