|
مقدرات خاینان بنیادگرا در دست امریكا وغیره قدرتهاست
در اپریل سال جاری، میهنفروشان طالبی و جهادی به فرمان امریكا در اسلام‌آباد بدون قید و شرط وارد مذاكره شدند. طالبان قبلاً سه موضوع را پیش شرط هرگونه مذاكره با برادران جهادی شان اعلام كرده بودند: ۱) به رسمیت شناخته شدن «امارت» طالبان، ۲) خلع سلاح ائتلاف شمال و ۳) آغاز مذاكره «علما»ی كمیسیون مشترك. اما به مجردی كه پای كاكاسام شان درمیان آمد «طلبه كرام» هرگونه قید و شرط رادر جیب شان گذاشتند.طرف خاینان جهادی با این مذاكرات چندان چیزی را نباختند زیرا وابستگی گروههای آن به هندوستان، فرانسه، ازبكستان و روسیه دیگر مسئله‌ای پوشیده نیست، رقصیدن به دهل امریكا را افتخار دانسته و به طالبان هم می‌فهمانند كه هنوز امكان دلربایی از امریكا را دارند. اما روی طالبان برای هزارمین بار سیاه شد كه بطرز مضحكی از عدم وابستگی صحبت می‌كردند ولی مذاكرات تحت امر امریكا سیلی سختی بروی شان نواخت. مطبوعات پاكستان نوشتند كه در جریان مذاكرات هر وقت دو طرف سگ و پشك با هم قهر می‌نمودند، سفیر امریكا سررسیده و آنان را دوباره روبروی هم می‌نشاند.
اظهار نظر های هر دوطرف پیش از شروع مذاكرات، بیانگر عمق دروغگویی و تزویر آنان است. «پیام‌زن» همیشه گفته كه خاینان جهادی‌و طالبی برادران سكه‌ی یكدیگر اند و سگ جنگی بین آنان امری طبیعی و فقط بر سر استخوان قدرت و ثروت‌اندوزی و ستمكاری بر مردم می‌باشد. به اصطلاح رئیس هیأت ۹ نفره اتحاد شمال مولوی فضل‌هادی شینواری گفت: «دیدار فعلی دیدار دو برادر است كه مدت زیادی از هم جدا بوده اند»! لیكن نماینده طالبان، وكیل احمد متوكل در سطحی كه شایسته این موجودات «متمدن» و «امروزی» و «كرام» است گفت: «ما از گذشته نه بلكه باید از حال صحبت كنیم. هیچ طرف خواهان پیشبرد منافع شخصی نمی‌باشد زیرا آنان بار تاریخ را بر شانه های شان دارند»!
و معنی «بار تاریخ» را مردم ما در شش سال اخیر با تمام سلول بدن شان فهمیده اند: خیانت و جنایت و بی‌ناموسی و رهزنی جهادی كه بعد با تغییراتی در شیوه عمل، ادامه آن در اكثر ولایات كشور به عهده فاشیستهای طالبی گذاشته شد.
طبعاً بین مذاكره‌كنندگان ناشرافتمند و حقیر كه تصور می‌كنند تنها با غصب قدرت دولتی عقده های دیرین خود را واخواهند توانست، صلحی به میان نیامد اما چنانچه اشاره شد، ماهیت هردو را كرراً نزد جهانیان به مثابه میهنفروشان و چاكران پست قدرتهای خارجی و نیز این را ثابت نمود كه با وصف وابستگی آنان به قدرت های مختلف، قلاده همگی در دست امریكاست و هر گاه ابرقدرت مذكور اراده كند نه تنها عوامل بنیادگرایش را بر سر یك خوان نشانده می‌تواند بلكه قادرست بساط ماشین جنگی شان را نیز برای همیشه برچیند.
این‌بار امریكا فقط خواست به ایران نشان دهد كه سر نخ همه یا تقریباً همه‌ی مزدوران در دست اوست. حال باید دید كه چه وقت منافعش ایجاب می‌كند تا آنان را از دریدن یكدیگر باز دارد. امریكا وغیره قدرتها به سگان زنجیری بنیادگرای شان در افغانستان نیاز دارند؛ بر مردم آزادیخواه ماست كه با قیامی بزرگ سرتاسری، این پلیدترین میهنفروشان مذهبی رااز بیخ وبن بركنند!
فرستادگان رئیس جمهور امریكا با ربانی، دوستم، خلیلی و سایر خاینان جهادی در شبرغان.
خاینان جهادی به دست ماندن بر قرآن كه پشت كردند، آیا با قسم بر سر دستهای مبارك یكی از پدران شان دیر مدت وفادار خواهند ماند؟
