نیشنل هرالد تربیون در مقاله‌ای راجع به مرگ پل‌پوت به سیاست امریكا می‌پردازد كه چگونه مزدورانی را در نقاط مختلف جهان می‌خرد.
روزنامه می‌نویسد: «پل پوت تنها بخشی از قصه‌ی شرم‌آگین امریكا در پشتیبانی از بدترین افراد در جنگ متعصبانه‌ی ما علیه كمونیزم شوروی بشمار می‌رود. در ذیل نام‌های برخی از افراد شریری را می‌آوریم كه دوستان اجیر ما بودند یا هستند:
به صدام حسین پول دادیم تا با ایران بجنگد.
گلبدین حكمتیار را كه با تیزاب‌پاشی به روی محصلان دختر دركابل كه جرأت داشتند لباس غربی بپوشند به شهرت رسید، اجیر كردیم تا علیه كمونیست‌ها در افغانستان بجنگد.
مانوئیل نوریگای قاتل را تشجیع كردیم تا انتخابات پانامه را برهم زند زیرا از نتایج آن خوش ما نمی‌آمد.
موبوتوسیكو آدم ما در زئیر بود.
در بسیاری از موارد فوق منافع ما روی منابع ـ معمولاً نفت ـ دور می‌زد و البته مثل همیشه فروش اسلحه نیز مطرح بود.»
«فرنتیرپست»، ۲۵ اپریل ۱۹۹۸
ناله‌ی یك نوكر چخ شده
گلبدین كه زمانی به مثابه نازدانه‌ترین بچه‌ی سی‌آی‌ای بیشترین مقدار كمك‌های امریكا را می‌گرفت، پس از آنكه دیگر از چشم ارباب افتاد، از طریق «فریاد عاشورا» نشریه‌ی مزدور ایران، چنین می‌نالد:
«حكمتیار معتقد است كه رابن‌رافل معاون وزارت خارجه امریكا، نقش بزرگی در شكست حزبش بدست طالبان داشته است.» «امریكا نمی‌خواهد مرا در افغانستان ببیند.»
«فرنتیرپست»، ۱۳ مارچ ۱۹۹۷
