|
|
|
|
تجلیل نوروز لگدی بر پوزه‌ی طالبان!
سالهاست كه كشور ما در آتش جنگ خیانتكاران مذهبی می‌سوزد و جای نشاط و لبخند را ماتم و اشك گرفته است. مخصوصاً در ۶ سال گذشته آنچه بر مردم ما رفته در تاریخ افغانستان نظیر نداشته است. در طول این مدت مردم ما، در میان محرومیت‌های دیگر از آنچه هیچ نصیبی نبرده اند تجلیل نوروز باستانی بشمار می‌رود كه از آن جز یادهایی حسرتبار و پرحرمان چیزی در زوایای ذهن شان باقی نمانده است. خاینان جهادی به فرمان و به پاس پدر خود جنرال اختر عبدالرحمن نه تنها كابل را سوزاندند بلكه در سرتاسر افغانستان لوث هر نوع خیانت و تبهكاری و بی‌ناموسی خود را بجا گذاشته و بدینترتیب عملاً بزرگداشت نوروز را در ماتمسرای خونبار ما ناممكن ساختند.
اما سپس طالبان این تحفه‌های عصر عتیق را می‌بینیم‌كه برعلاوه ضدیت وحشیانه و دیوانه وار شان با علم و فرهنگ و آزادی و زن و انسانیت از برادران جهادی شان نیز پیشی گرفته و در كنار سایر قیدوبندهای غیر انسانی جشن نوروز را نیز غیراسلامی و «حرام» اعلان كردند. از همین روست كه تجلیل نوروز در شرایط كنونی برعكس دوران اشغال نمودی از مقاومت و مبارزه در برابر بنیادگرایان ددمنش محسوب می شود. با زیر پا كردن و به سخره گرفتن فرمان چنگیزی دشمن دایر برمنع برگزاری نوروز، باید به او فهماند كه مردم، هرگز به سلطه و زورگویی جانورانی گردن نخواهند نهاد كه می‌كوشند خوشی و لبخند و سرود و ترانه را از لبان شان بزدایند و تا آخر به ایستادگی و پیكار علیه شان ادامه خواهند داد.
آرزو می‌كنیم كلیه هموطنان ماتمدار و ضد خاینان جهادی و طالبی ما در هر سطح ممكن و با استفاده از هر امكان و روزنی به تجلیل از نوروز پرداخته و بدینصورت خشم و لعن و انزجار شانرا در برابر این غلامان حلقه به گوش بیگانه ابراز دارند.
در اوضاع كنونی این مقاومت هرچند كوچك در برابر دشمن تانك و طیاره دار و با تمام تاروپود وابسته به دولتهای دیگر، اهمیت فراوانی داشته و به سوسوی شورش‌ها و مقاومتهای «امارت» براندازی خواهد افزود كه از راه رسیدنیست.
