In this issue

قوس‌ ۱۳۷۶ ـ دسامبر ۱۹۹۷

شماره‌ مسلسل‌ ۴۷

Payam-e-Zan




خنجری بر حنجره‌ی دژخیمان


Dawod Sarmad, revolutionary Afghan poet killed by Russian puppets

داوود سرمـد شاعر انقلابی‌ كشور ما در سال‌ ۱۳۲۸ در سرای‌ خواجه‌ شمالی‌ به‌ دنیا آمد. بعد از ختم‌ مكتب‌ وارد فاكولته‌ ساینس‌ شد و آنرا به‌ پایان‌ رساند. سالهای‌ تحصیل‌ او در پوهنتون‌ مصادف‌ بود با اوج‌ جنبش‌ دموكراتیك‌ نوین‌ كه‌ او هم‌ از چهره‌ های‌ درخشان‌ و سرشناسش‌ به‌ شمار می‌رفت‌. او كه‌ در هیچ‌ دوره‌ای‌ از زندگی‌ پر افتخار سیاسیش‌ دچار یأس‌ و ركود فعالیتهای‌ انقلابی‌ نشد و در اشعار خنجرگونش‌ عشق‌ به‌ توده‌ها و ندای‌ آتشین‌ آزادیخواهی‌ را فریاد می‌كرد، به‌ خارچشم‌ باندهای‌ میهنفروش‌ پرچم‌ و خلق‌، باند سیاه‌ اخوان‌ و رژیم‌ وقت‌ بدل‌ شده‌ بود.

سرمد چنانكه‌ در شرایط‌ حاكمیت‌ استبداد داوود از مبارزه‌ باز نه‌ ایستاده‌ بود، وقتی‌ كودتای‌ ۷ ثور به‌ وقوع‌ پیوست‌ بیشتر از پیش‌ انرژی‌ و استعدادش‌ را در راه‌ متشكل‌ و آگاه‌ گردانیدن‌ مردم‌ ما از طریق‌ پیوستن‌ و همكاری‌ با سازمانهای‌ انقلابی‌ به‌ كار گرفت‌. او با شخصیت‌ متین‌ و پروقار انقلابیش‌ از آن‌ روشنفكران‌ سست‌ عنصر و دون‌همتی‌ نبود كه‌ در بدل‌ زنده‌ ماندن‌ یا پذیرش‌ چوكی‌ و «مقامِ» دست‌ نشاندگان‌ به‌ ایده‌الها و شرفش‌ پانهاده‌ و با سگان‌ مسكو از در سازش‌ پیش‌ آید. این‌ موجب‌ شد تا خاینان‌ پرچمی‌ و خلقی‌ كه‌ كینه‌ای‌ از وی‌ در دل‌ داشتند، نامش‌ را در صدر لیست‌های‌ شكار انقلابیون‌ قرار دهند.

سرانجام‌ داوود سرمد در سرطان‌ ۱۳۵۸ دستگیر شد و به‌ احتمال‌ قوی‌ در همان‌ ماه‌ در پولیگونهای‌ پلچرخی‌ به‌ شهادت‌ رسیده‌ است‌.


A Poem by Dawod Sarmad