|
|
|
عقرب ۱۳۷۴- نوامبر ۱٩٩۵ |
شماره ۴۱ |  |
«به اميد ملاقات در افغانستان بدون بنيـادگرايی»دیدار عضو «راوا» با لیلا خالدچندی قبل كنفرانس اعضای زن پارلمان كشورهای اسلامی در اسلام‌آباد برگزار گرديد. در كنفرانس در پهلوی شركت گسترده‌ی زنان از كشورهای مختلف اسلامی، ليلا خالد با دو تن از همكارانش به نمايندگی از فلسطين آمده بودند.  لیلا خالد در حال مصاحبه با یکتن از اعضای «راوا» ليلا خالد، اسطوره مقاومت زنان فلسطين مصاحبه كوتاهی داشت با چند تن از اعضای «جمعيت انقلابی زنان افغانستان». او ضمن تأكيد مكرر بر لزوم مبارزه مسلحانه و تأسيس تشكل های مستقل سياسی و مبارزه مشترك با مردان بخاطر تأمين آزادی و عدالت اجتماعی خاطرنشان ساخت كه مردم فلسطين باوجود آنكه قدرتهای امپرياليستی در تقلا اند تا اراده آنانرا در مبارزه عليه صهيونيزم و بی عدالتی درهم شكنند و جنبش مقاومت آنانرا چند پارچه نمايند، مبارزه شانرا با تحمل شكست‌ها و رنجهايش تفنگ و سنگ در دست ادامه میدهند. در جواب اين سؤال كه چرا كنفرانس اعضای زن پارلمان كشور های اسلامی از وحشيگريهای بيماننـد بنيادگرايان بر زنان افغانستان سخنی بميان نيآورد، ليلا خالد گفت كه وی قبل از شروع كنفرانس در تالار كنفرانس از سازماندهان آن سؤال كرد كه آيا هئيت نمايندگی زنان افغانستان حضور دارد يا نه و در جواب متأسفانه گفته شد نه.» در جواب به سؤالی در مورد مذهب و حماس او با تأكيد بر جدايی دين از دولت و سیاست اظهار نمود: «حماس یک گروه ملی است و علیه اسرائیل می جنگد و ما از آن پشتیبانی میکنیم.» زمانيكه ليلا خالد برخی نشريات «راوا» را بر میداشت، نماينده «راوا» عكسی از شهيد مينا را به وی نشان داده گفت: اين رهبر ماست كه در سال ۱٩۸۷ در كويته به همدستی خاد و بنيادگرايان شهيد شده است. ليلا خالد با احساسات فراوان متذكر شد كه در گردهمايی امشب مرا قهرمان خطاب كردند و من در همانجا گفتم كه قهرمان من نه بلكه شهيدان اند و با اشاره به عكس مينا گفت: قهرمان اوست كه در راه مردم و وطن خونش را فدا ساخته است، من صرف يك مبارز آزاديخواه هستم. در آخر خانم خالد ضمن آرزوی موفقيتهای هرچه بيشتر برای زنان افغان و نيز اميد برای ايجاد دولت مردمی در افغانستان ديدارش را با اين جمله خاتمه داد: «به اميد ملاقات در افغانستانِ بدون بنيادگرايی.» بيش از ۲۵ سال نداشت كه برای نخستين بار طياره‌ای را ربود. اين واقعه در ۱٩۶٩ اتفاق افتاد و طياره ربايان خود را «جبهه چه‌گوارا»ی جبهه خلق برای آزادی فلسطين (PFLP) میناميدند. هدف آنان از طياره ربايی جلب توجه جهانيان به جنبش خلق فلسطين و رهايی زندانيان فلسطينی بود. طياره ربايان طياره را واداشتند تا در دمشق بر زمين بنشيند اما قبل از نشست، ليلا خالد پيلوت را واداشت تا بر فضای اسرائيل پرواز نمايد و چرخی بر فراز حيفا بزند، جاييكه او چشم به جهان گشود و در ۱٩۴۸ از جانب اسرائيل اشغال گرديد. ليلا خالد با يكتن از رفقايش برای بار دوم طياره‌ای را به قصد اردن ربود.اما طی درگيری كه در طياره اتفاق افتاد رفيقش را از دست داد و طياره بسوی لندن رهسپار گرديد و در همانجا ليلا را دستگير نمودند. طياره ربـايان از جانـب اشخـاص و گروه های مختلـف نظـر بـه وابستگی هركـدام به رونـد هـای سياسـی متفاوت، بعنـوان مبـارزان راه آزادی مورد ستـايش و يا بعنـوان تروريستـان مورد نكـوهش قرار مـیگرفتند. ليـلا خالـد ۵۱ ساله معتقـد است كه مبارزه مسلحانه هنوز هم ادامـه دارد و او بـه نوع ديگـری به آن مربوط میباشـد: «وظيفـه من تغييـر كـرد، بـرای من مسئوليـت رهبـری بخـش زنان جبهـه خلق بـرای آزادی فلسطين را دادند.» ليلا به مبارزه مسلحانه بمثابه «وسيلـه‌ای كـه مردم میتواننـد با آن به اهداف خود دست يابند بخصوص زمانيكه سرزمين شان در اشغال است يا با دشمن درگير اند»، باور دارد.
• زنان بايد در كنار مردان عليه بیعدالتی های اجتماعی و سياسی پيكار نمايند.
|